Kush e përcakton politikën e jashtme gjermane?

Ministren e re të Jashtme të Gjermanisë, Annalena Baerbock nga Të Gjelbrit, nuk mund ta akuzosh se nuk po sjell hov në detyrën e re. Sapo erdhi në këtë post, filloi një program vizitash të menjëhershme: në Paris, në Bruksel, në Varshavë, me pjesëmarrje në takimin e ministrave të Jashtëm të G7-së në Liverpul, pastaj në konferencën për çarmatimin në Suedi. Baerbock po tregon se mund të marrë vendime. Pas dhënies së dënimit në rastin e vrasjes në Kopshtin Zoologjik në Berlin, ku thuhet qartë se vrasësi ka vepruar me porosi të instancave ruse, Baerbock i shpalli dy punonjës të Ambasadës ruse si persona të padëshiruar dhe thirri ambasadorin rus në Berlin. Për politikanen 40-vjeçare po flitet gjithkund.

E, megjithatë, ka gjasa që politika e jashtme të kthehet në një mollë sherri të vazhdueshme brenda koalicionit trepartiak të SPD-së, Të Gjelbërve dhe liberalëve – FDP.

Ku mund të kalojnë kryesisht vijat e konflikteve?

Baerbock kërkon të ndryshojë shumë; ajo do t’i japë një vlerë të re politikës për të drejtat e njeriut dhe mbrojtjes së klimës me ardhjen në postin e saj. Kurse kancelari Olaf Scholz, i SPD-së, ka më shumë parasysh vijimësinë e politikës së Angela Merkelit. Herët a vonë në këtë drejtim do të plasë grindja.

Për shembull Kina: Zyra e kancelarit nuk e hedh poshtë, vërtet, që Scholz që në mesin e tetorit, pra kohë para zgjedhjes si kancelar, i ka bërë të ditur Kinës se në kursin gjerman kundrejt Kinës nuk do të ndryshojë shumë. Që do të thotë se interesat ekonomike kanë prioritet. Si lajmsjellës me gjasë ka shërbyer presidenti i Këshillit të BE-së, Charles Michel, raportojnë njëkohësisht disa media. Kjo kur Të Gjebrit dhe FDP, në marrëveshjen e koalicionit ia dolën që të përmendin shprehimisht shkeljet e të drejtave të njeriut të Kinës në Hong Kong.

Baerbock kërkon një politikë të orientuar nga vlerat, por se ç’do të thotë kjo konkretisht mbetet e paqartë. E, menjëherë, kreu i i fuqishëm i grupit parlamentar të SPD-së në Bundestag, Rolf Mützenich, i tregoi kufijtë ministres së re të Jashtme kur ai, pavarësisht zemërimit të Të Gjelbërve dhe FDP-së, tha se politika e jashtme përcaktohet në masë të madhe në zyrën e kancelarit. Në lidhje me politikën e Evropës ky është fakt, si u desh ta kuptonin shumë ministra të Jashtëm nën Angela Merkelin.

Shembull tjetër: Rusia. Reagimi i ashpër i Baerbockut pas vendimit për vrasjen në Kopshtin Zoologjik e gjen miratimin e të gjithë anëtarëve të qeverisë. Por, ajo tjetra që mendon Baerbock, pra që të mos e lerë të futet në rrjet gazsjellësin Nord Stream 2, nuk është e qartë si do të marrë fund. Sigurisht, nëse Rusia do të sulmojë Ukrainën, fundi i Nord Stream 2 do të ishte një opsion për evropianët. Por, vetëm atëherë.

Socialdemokratët kanë qenë dhe janë mbështetës të biznesit të gazit me Rusinë. Kancelari Scholz u shpreh se gazsjellësi nuk është më problem politik, dhe se autoritetet duhet ta miratojnë atë ose jo. Duke e ditur se Gjermania ka nevojë për gazin, kur në vitin e ardhshëm edhe centralët e fundit atomikë gjermanë do të dalin nga rrjeti dhe zgjerimi i energjive të rinovueshme nuk po ecën aq shpejt si e dëshirojnë Të Gjelbërit.

Si shembull duhet marrë edhe çarmatimi: Baerbock në Suedi kërkoi më pak armë atomike. Por, ende në Gjermani janë të stacionuara armët atomike amerikane, që në rast serioz do të hidheshin nga aeroplanët gjermanë. Ky quhet partneritet nuklear. Dhe, do të mbetet kështu edhe nën qeverinë e re. Madje, gjermanët duan të prodhojnë aeroplanë të rinj për këtë. Kështu, kërkesa për më pak armë atomike mbetet vetëm një apel i ministres së re të Jashtme, asgjë më shumë.

Por, fakti që Baerbock ka tërhequr tek vetja kompetencën për negociatat ndërkombëtare për klimën, që deri më tani i kishte si kompetencë Ministria e Mjedisit, mund të quhet një veprim i zgjuar që e ngre më lart Ministrinë e Jashtme. Rrjedhojë e një hapi të duhur për një ministre të gjelbër. Sido që të jetë, politika e jashtme gjermane tani do të bëhet më interesante se më parë, gjë që vetëm mund ta përshëndesësh. /DW/