LAJMI I FUNDIT:

Kur fëmija i vogël nuk dëgjon, psikologia tregon se si duhet të reagojnë prindërit

Kur fëmija i vogël nuk dëgjon, psikologia tregon se si duhet të reagojnë prindërit

Të bërtiturat dhe ndëshkimet nuk do të sjellin asgjë të mirë në planin afatgjatë

Fëmijët e moshave të ndryshme mund të jenë të pabindur për arsye të ndryshme.

Ndonjëherë ata nuk janë në humor të mirë për të bashkëpunuar, ndonjëherë kanë nevoja më të rëndësishme – janë të uritur dhe kanë nevojë për gjumë, por në disa raste mosbindja është një pasqyrim i inatit ose llastimit.


Kur shikoni mosbindjen e fëmijës, është e rëndësishme t’i kushtoni vëmendje moshës së fëmijëve. Te fëmijët e vegjël që ende nuk dinë të kontrollojnë emocionet e tyre, mosbindja e herëpashershme është një fenomen krejtësisht normal, pohon psikologia Pamela Li.

Në një periudhë të tillë, mosbindja shoqërohet me të bërtitura, me sulm zemërimi, madje fëmija mund të bëhet edhe agresiv, transmeton Telegrafi.

Çfarë duhet të bëni në situata të tilla?

Psikologia tregon se në këtë situatë është veçanërisht e rëndësishme se si reagojnë prindërit dhe për këtë ajo ka një rregull të thjeshtë – është shmangia e çdo lloj dënimi, qoftë ai injorim, dërgim në dhomë, të bërtitur apo ndëshkim fizik.

Kur fëmija juaj nuk ju dëgjon, ndërsa ju filloni t’i bërtisni dhe ta ndëshkoni, psikologia pohon se nuk mund të arrini asgjë në këtë mënyrë përveçse do ta komplikoni më tej situatën.

Pra, siç pohon psikologu, gjëja e parë që duhet të bëni është të mësoni, ta inkurajoni fëmijën të mësojë diçka nga situata e dhënë dhe t’i shpjegoni se po sillet keq dhe këtë nuk do ta arrini në planin afatgjatë duke e ndëshkuari:

“Ne duhet të bëjmë dallimin midis disiplinës dhe ndëshkimit sepse të dyja nuk janë të njëjta. Të disiplinosh është të mësosh. Ndëshkimi nuk është e vetmja gjë që mund t’i inkurajojë fëmijët të mësojnë nga gabimet e tyre, ka shumë mënyra më efektive për të mësuar. Në fund të fundit, të gjithë duam të rrisim fëmijë që të kenë gjykim të mirë dhe ata bëjnë gjënë e duhur kur ne nuk jemi aty për t’u thënë se çfarë të bëjnë”, shpjegon psikologia. /Telegrafi/