Prindërimi i mirë dhe partneritetet cilësore nuk bazohen në përsosmëri, por në përsëritjen e sjelljeve që nxisin sigurinë, respektin dhe ndjenjën e përkatësisë.
Hulumtimet në psikologjinë zhvillimore dhe shkencën e familjes tregojnë se njerëzit që mbajnë marrëdhënie të shëndetshme në planin afatgjatë kanë tendencë të ndajnë katër tipare të përbashkëta. Lajmi i mirë është se secila prej këtyre mund të mësohet dhe të zhvillohet, dhe përfitimet grumbullohen vetëm me kalimin e kohës.
Ngrohtësi me kufij të qartë
Kombinimi i ngrohtësisë dhe rregullave të qëndrueshme, i njohur si një stil prindërimi autoritar, shoqërohet me rezultatet më të mira zhvillimore për fëmijët, nga stabiliteti emocional dhe vetërregullimi deri te suksesi në shkollë dhe aftësi më të mira sociale.
Prindërit që shpjegojnë rregullat, inkurajojnë autonominë e fëmijëve dhe lavdërojnë përpjekjet (jo vetëm rezultatet) krijojnë një ndjenjë sigurie dhe besimi. Një "strukturë e tillë e ngrohtë" është treguar të jetë parashikuesi më i qëndrueshëm i zhvillimit pozitiv të fëmijës, si dhe i besimit në marrëdhëniet familjare.
Ndjeshmëri dhe reagim ndaj nevojave të të tjerëve
Prindërit dhe partnerët e mirë i "lexojnë" me kujdes sinjalet e vogla: një vështrim, një ton zëri ose një psherëtimë, dhe reagojnë me qetësi dhe në kohën e duhur. Kjo reagim i ndjeshëm shoqërohet me një lidhje më të fortë dhe përshtatje më të mirë emocionale tek fëmijët, por edhe me marrëdhënie me cilësi më të lartë midis partnerëve.
Kur një person ndihet i parë dhe i kuptuar, besimi dhe gatishmëria për të bashkëpunuar rriten. Hulumtimet konfirmojnë se ndjeshmëria prindërore dhe njohja e shqetësimit emocional të një fëmije kanë një ndikim të fortë në zhvillimin e shëndetshëm dhe lidhjet e sigurta familjare.
Rregullimi i emocioneve
Prindërit dhe partnerët që dinë të qetësohen para se t'u përgjigjen të tjerëve ofrojnë një model sigurie emocionale. Në vend që t'i minimizojnë ose injorojnë ndjenjat, ata i emërtojnë ato, i pranojnë dhe vetëm atëherë kërkojnë zgjidhje.
Kjo qasje, e njohur si trajnim emocional, inkurajon vetëkontroll më të mirë tek fëmijët, zvogëlon konfliktin dhe forcon mirëkuptimin e ndërsjellë. Në marrëdhëniet me partnerët, i njëjti parim zvogëlon mbrojtjen dhe lehtëson marrëveshjen, gjë që kontribuon në një stabilitet më të madh të marrëdhënies.
Orientimi në ekip dhe bashkëprindërimi mbështetës
Një marrëdhënie e shëndetshme midis prindërve nuk është e ndarë nga marrëdhënia e tyre me fëmijët e tyre. Cilësia e bashkëprindërimit, mënyra se si partnerët ndajnë detyrat, pranojnë kontributet e njëri-tjetrit dhe marrin vendime, ndikon drejtpërdrejt në rregullimin emocional të fëmijëve, sjelljen e tyre prosociale dhe atmosferën e përgjithshme familjare.
Partnerët që komunikojnë hapur, respektojnë njëri-tjetrin dhe punojnë si ekip kanë tendencë të jenë prindër më të besueshëm. Ekspertët theksojnë se ky lloj bashkëprindërimi mbështetës forcon jo vetëm fëmijët, por edhe vetë partneritetin.
