LAJMI I FUNDIT:

NJË LOT

NJË LOT

Poezi nga: María de los Reyes Fuentes
Përktheu: Bajram Karabolli

Një lot nuk është vetëm ujë i kripur,
është zëri i heshtur i shpirtit,
rëngë që s’mundi të dilte nga goja,
plagë që koha dot nuk e mbylli.

Është jehonë kujtimesh të humbura,
pasqyrim dashurish të shkuara,
një premtim i dërrmuar në heshtje,
një e vërtetë e vrarë në kulmin e saj.


Është gjithashtu lumi që pastron,
është fillimi i një shprese të re,
është shiu që tokën e thatë ujit
dhe bën që gjithçka të lindë prapë.

Ta dini se në çdo lot ka jetë,
ka dhimbje, por edhe forcë,
po kur në fund rrëshqet dhe bie,
ta dini se brenda nesh diçka rilind.