Poezi nga: Margaret Atwood Përktheu: Roland Gjoza
martesa nuk është
një shtëpi, një tendë
edhe më parë më e ftohtë ka qenë
buzë pyllit, ndanë
shkretëtirës
shkallët pa lyer
në pjesën e prapme ku jemi ulur
jashtë, duke ngrënë kokoshka
skaji i akullnajës që po largohet
ku me dhembje dhe me habi
duke mbijetuar madje
deri këtu
po mësojmë të ndezim zjarr
