Ky fis jeton në pyje të pashkelura, pa kontakt me qytetërimin dhe tani po bënë thirrje për ndihmë

Më shumë se një duzinë njerëz, anëtarë të fisit më të madh indigjen në botë, u filmuan në pjesën e Amazonës peruane vetëm disa kilometra larg një fshati lokal

Këto foto të pabesueshme të fisit Mashco Piro u publikuan nga organizata britanike Survival International, duke kërkuar ndalimin e menjëhershëm të prerjes së pyjeve tropikale në Amerikën e Jugut, në Peru, e cila është me rëndësi të jashtëzakonshme për të gjithë planetin.

Rreth 50 anëtarë të fisit u regjistruan nga studiuesit jo shumë larg nga fshati Monte Salvado në Perunë Juglindore, por ata nuk ishin të vetmit – një grup prej 17 anëtarësh të fisit Yine me të cilët shkencëtarët kishin rënë tashmë në kontakt ishin jo shumë larg nga fshati Puerto Nuevo.

Gjuha e tyre është në të vërtetë e ngjashme me atë të Mashco Piro, ndërsa ata tashmë u kanë thënë shkencëtarëve se janë të zemëruar për ardhjen e druprerësve në Amazonë.

Këto foto mahnitëse janë në fakt një alarm i kuq për të ndaluar shpyllëzimin, transmeton Telegrafi.

Drejtoresha e Survival International, Caroline Pearce, tha: “Këto imazhe të pabesueshme tregojnë se një numër shumë i madh i fiseve të pabindura Mashco Piro jetojnë vetëm disa milje larg nga vendi ku druprerësit janë duke qëndruar gati për të filluar operacionet.

Një kompani, Canales Tahuamanu, tashmë po punon brenda territorit të fisit Mashco Piro, të cilën pjesëtarët e fisit Mashco Piro e kundërshtojnë fuqishëm.

Sipas raportimeve, kompanitë kanë ndërtuar tashmë 200 kilometra rrugë në mënyrë që të pastrojnë pyjet pa pengesa, megjithëse në vitin 2002 qeveria formoi Rezervën e Territorit Madre de Dios për të mbrojtur pyllin e fisit Mashco Piro.

Territori shtrihet në disa pellgje lumenjsh pranë kufirit me Brazilin.

Kush është fisi Mashco Piro

Mashco-Piro, i njohur gjithashtu si populli Cujareño ose Nomole, janë një fis indigjen që jeton thellë në Amazon, në Parkun Kombëtar Manú të Perusë. Historikisht, ata zgjodhën të qëndronin të izoluar nga të huajt, duke ruajtur stilin e jetës së tyre nomade të gjuetarëve-mbledhësve.

Vlerësimet e popullsisë së tyre kanë ndryshuar me kalimin e kohës, nga vetëm disa dhjetëra njerëz në të kaluarën në ndoshta qindra sot.

Termi “Mashco”, i konsideruar fillimisht nënçmues, përdoret në të dhënat historike, por tani përdoret edhe “Mascho Piro”. Ata flasin një dialekt të gjuhës piro dhe e quajnë veten “Nomole”.

Historia e tyre përfshin konflikte të dhunshme me të huajt. Në 1894, një numër i konsiderueshëm Mashco-Piro u vranë nga ushtria private e Carlos Fitzgerald, ndërsa më vonë shumë u skllavëruan përgjatë lumenjve Purús dhe Madre de Dios. Pavarësisht këtyre traumave historike, frekuenca e shikimeve të anëtarëve të Mashco-Piro është rritur vitet e fundit.

Fisi është i njohur për prodhimin e kasolleve nga gjethet e palmave përgjatë brigjeve të lumenjve gjatë stinës së thatë, ku ata merren me peshkim. Gjatë sezonit të shirave, ata tërhiqen më thellë në pyllin e shiut.

Këto kasolle janë vëzhguar që nga vitet 1980, ndërsa janë parë gjithashtu në 2007 dhe 2011.

Qeveria peruane, e shqetësuar për transmetimin e mundshëm të sëmundjes nga të huajt, po zbaton një ndalim të kontaktit të drejtpërdrejtë me Mashco-Piro. Kjo politikë synon të mbrojë popullsinë e tyre të cenueshme nga rreziqet shëndetësore që vijnë nga patogjenë të panjohur.

Tani, siç raportohet nga Survival International, këto foto tregojnë dhjetëra anëtarë të pakontaktuar Mashco-Piro pranë zonave të prerjeve.

Këto foto nxjerrin në pah urgjencën e mbrojtjes së territorit të tyre dhe respektimit të së drejtës së tyre për të ruajtur mënyrën e tyre tradicionale të jetesës mes kërcënimeve gjithnjë të pranishme të zhvillimit cenues.

/Telegrafi/