Poezi nga: Eugenio Montale
Përktheu: Anton Papleka
që njerëzit e nesërm
mund të jenë njerëz,
është qesharake të mendosh
që majmuni të ketë shpresuar
të ecë një ditë
me dy këmbë.
Është qesharake
ta lësh peng kohën
dhe është po aq qesharake
të imagjinosh një kohë
të ndarë në shumë kohë.
Dhe më qesharake sesa gjithçka tjetër
është të hamendësosh
që diçka ekziston
përtej të ekzistueshmes
e vetmja gjë që nuk përpiqet fare
për të ekzistuar.
