Vetëbesimi nuk lind, ai ndërtohet dhe prindërit luajnë një rol kyç në këtë proces. Mënyra se si u flasim fëmijëve gjatë viteve të tyre formuese ndikon thellësisht në ndjenjën e tyre të vetëvlerësimit.
Nuk ka të bëjë me lavdërime të pafundme apo mbrojtjen e tyre nga çdo sfidë, por me krijimin e një mjedisi në të cilin ata ndihen të sigurt, të respektuar dhe të aftë, shkruan YourTango .
Prindërit që rrisin fëmijë me vetëbesim të vërtetë përpiqen të shmangin frazat që ngjallin frikë, turp ose dyshim. Në vend të kësaj, ata zgjedhin një gjuhë që nxit qëndrueshmërinë dhe inkurajon rritjen. Me kalimin e kohës, këto zgjedhje bëjnë diferencën midis fëmijëve që e vënë vazhdimisht në dyshim veten dhe atyre që besojnë në aftësitë e tyre.
"Je tepër i ndjeshëm"
Kjo frazë i zhvlerëson menjëherë ndjenjat e fëmijëve dhe i mëson ata të mos u besojnë emocioneve të tyre. Prindërit që rrisin fëmijë të sigurt i pranojnë ndjenjat në vend që t'i etiketojnë ato si të tepërta. Duke pranuar ndjenjat, ju po dërgoni mesazhin se ato janë të natyrshme dhe mund të trajtohen, jo një shenjë dobësie.
"Sepse unë them kështu"
Edhe pse duket si një mënyrë e shpejtë për t’i dhënë fund një debati, kjo frazë autoritare e mbyt kuriozitetin dhe dekurajon të menduarit kritik. Fëmijët e sigurt shpesh vijnë nga familje ku prindërit shpjegojnë arsyet e vendimeve të tyre, edhe kur përgjigjja është jo. Kjo qasje, e cila mbështet autonominë e fëmijëve, inkurajon pavarësinë dhe aftësi më të mira në vendimmarrje.
"Nuk do të jesh kurrë i mirë në këtë"
Pak gjëra mund ta shkatërrojnë vetëbesimin tuaj aq shpejt sa kur personi të cilit i besoni më shumë parashikon dështimin. Prindërit që duan të rrisin fëmijë rezistentë i shmangin deklarata të tilla. Në vend të kësaj, ata inkurajojnë përpjekjen dhe këmbënguljen, duke u përqendruar në një "mentalitet rritjeje" që, sipas hulumtimeve, çon në arritje më të mëdha. Të inkurajosh të përpiqesh dhe të mësosh është shumë më e vlefshme sesa të parashikosh dështimin.
"Ndalo së mburruri"
Fëmijët kanë nevojë për një hapësirë për të ndarë me krenari arritjet e tyre pa frikë se do të turpërohen. Ndërsa askush nuk dëshiron të rrisë një person arrogant, shtypja e entuziazmit të një fëmije për suksesin mund ta bëjë atë të ndihet i parëndësishëm. Është e rëndësishme të festoni përpjekjet dhe sukseset e tyre sepse kjo ndërton vetëbesim. Mësojuni atyre përulësinë, por jo në kurriz të një ndjenje të shëndetshme krenarie.
"Më turpëron"
Kjo deklaratë u mëson fëmijëve se roli i tyre kryesor është të kujdesen për imazhin e prindërve të tyre, jo të zhvillojnë personalitetin e tyre. Krijon një frikë nga dështimi publik dhe thekson rëndësinë e vlerësimit të jashtëm mbi vlerën e brendshme. Përdorimi i gjuhës së turpit shoqërohet me ankth më të lartë dhe vetëvlerësim më të ulët tek fëmijët.
"Mos u bëj budalla"
Ajo që mund të duket si një koment i padëmshëm për një të rritur, mund të tingëllojë si gjykim për një fëmijë. Fjalë të tilla e pengojnë kreativitetin dhe i inkurajojnë fëmijët të vënë në pikëpyetje idetë e tyre. Në vend që ta shpërfillni një ide si "budallallëk", përpiquni të angazhoheni në procesin e të menduarit të fëmijës suaj. Kjo krijon një mjedis të sigurt ku ai nuk ka frikë të shprehet, edhe nëse idetë e tij janë të pazakonta.
"Nuk bëhet kështu"
Kjo frazë përcjell mesazhin se ekziston vetëm një mënyrë e drejtë për të bërë një detyrë dhe se gabimet janë të papranueshme. Fëmijët e sigurt në vetvete kanë tendencë të rriten në shtëpi ku inkurajohet eksperimentimi. T’u japësh fëmijëve lirinë për të gjetur zgjidhjet e tyre, edhe nëse bëjnë gabime, zhvillon fleksibilitet në zgjidhjen e problemeve dhe forcon besimin e tyre në aftësitë e tyre.
"Je njësoj si vëllai/motra jote"
Krahasimet, edhe nëse duken të padëmshme, mund të gërryejnë vetëvlerësimin. Matja e fëmijës suaj me një vëlla/motër dërgon mesazhin se ju nuk i vlerësoni ata si individë unikë. Krahasime të tilla shpesh lidhen me vetëvlerësim më të ulët dhe konflikt të shtuar familjar. Përqendrohuni në pikat e forta individuale të secilit fëmijë.
"Kjo është shumë e vështirë për ty"
T’i thuash një fëmije se diçka është përtej aftësive të tij krijon dyshime në vetvete para se ai të jetë përpjekur. Prindërit e fëmijëve të sigurt në vetvete e dinë se përpjekja është më e rëndësishme sesa suksesi i menjëhershëm. Hulumtimet tregojnë se vetëbesimi rritet kur fëmijët inkurajohen të përballen me sfida. Edhe nëse nuk ia dalin mbanë në fillim, vetë përvoja ndërton qëndrueshmëri, jo frikë.
