Shumë sjellje të të rriturve burojnë nga përvoja të hershme dhe një fëmijëri e vështirë mund të lërë një gjurmë që mund të shihet më vonë në jetë.
Përvoja të tilla ndikojnë në mënyrën se si një person përballet me konfliktin, vendos kufij ose kërkon siguri në marrëdhënie. Ndërsa këto shenja nuk duhet të përdoren kurrë për të gjykuar, ato shpesh zbulojnë se dikujt i është dashur të mësojë mekanizmat e përballimit shumë herët. Më poshtë janë shenjat më të zakonshme që mund të tregojnë përvoja sfiduese të fëmijërisë.
Nevojë e tepërt për kontroll
Njerëzit që rriten në një mjedis të paparashikueshëm shpesh zhvillojnë një nevojë të fortë për të kontrolluar gjithçka që ndodh përreth tyre. Ky kontroll nuk është çështje pushteti, por ndjenjë sigurie, sepse kaosi dikur ishte një pjesë e njohur e jetës së përditshme për ta.
Vështirësi në pranimin e dashurisë dhe mbështetjes
Disa njerëz janë mësuar të jenë emocionalisht të vetëmjaftueshëm sepse nuk kanë marrë kujdes të vazhdueshëm si fëmijë. Këshilltarët theksojnë se njerëz të tillë shpesh refuzojnë ndihmën ose dashurinë sepse e kanë të vështirë të besojnë se dikush është vërtet aty për ta.
Marrja e përgjegjësisë për gjithçka përreth jush
Nëse një fëmijë është rritur në një familje ku i është dashur të marrë role të rrituri, ai shpesh mbart ndjenjën e nevojës për të "shpëtuar" të gjithë përreth tij si të rritur. Kjo manifestohet në shqetësim të vazhdueshëm, duke marrë përsipër problemet e të tjerëve dhe pamundësinë për t'u çlodhur emocionalisht.
Frika nga konflikti dhe kënaqësia e tepërt e të tjerëve
Njerëzit që janë rritur në një atmosferë debatesh, ndëshkimesh ose ftohtësie emocionale shpesh shmangin çdo konflikt si të rritur. Ekspertë të ndryshëm shpjegojnë se kjo sjellje buron nga bindja se paqja varet nga sa mirë një person përshtatet me të tjerët.
Këto shenja duhen parë si pasoja të përvojave të hershme, jo si të meta ose mangësi të dikujt.
