“Në më pak se tre muaj, ëndrra u bë realitet”: Rrëfimi për binjakët sirianë që kanë arritur të dëgjojnë për herë të parë

Celine Abu al-Zumar është gati katër vjeçe dhe teksa ishte gati ta dëgjonte për herë të parë në jetën e saj, nëna e saj ishte gati të qante.

“Në më pak se tre muaj, ëndrra u bë realitet”, tha me zë të lartë Fatima al-Essa.

Celine më në fund u pranua për një operacion siç kishte bërë vëllai i saj Aslan në prill.

Historia e tyre

Fatima, një siriane 26-vjeçare që jeton në Idlib, Siri, kujtoi trishtimin e saj që fëmijët e saj Celine dhe Aslan, tani pesë vjeç e gjysmë, kishin lindur me një pengesë dëgjimi dhe ishin rritur duke ndjerë se ishin disi të ndryshëm nga fëmijët e tjerë, shkruan Al Jazeera, përcjell Telegrafi.

Siç bëhet e ditur më tej, në fillim të këtij viti, Aslan iu nënshtrua një operacioni – i cili zakonisht kushton 16,000 dollarë, një shumë që familja e tij nuk mund ta përballonte – financuar nga organizata e ndihmës Alameen në Turqinë fqinje.

Fatima u pushtua nga gëzimi kur “implanti” u ndez dhe pa djalin e saj të reagonte ndaj tingujve.

Por, ajo i tha Al Jazeera-s në atë kohë, se zemra e saj “mbeti e thyer” për Celine.

Aslan kishte pasur prioritet për programin e implantit pasi ai po i afrohej moshës gjashtë vjeç, pas së cilës ai nuk do të ishte më i përshtatshëm për operacionin.

“Që kur u ktheva me Aslan nga Turqia, i gjithë fokusi im ishte te Celine, e cila ndjeu se diçka kishte ndryshuar te vëllai i saj dhe se ai po më përgjigjej më shumë ndaj meje dhe babait të tij sesa ajo”, kujton Fatima.

“Me gjithë gëzimin tim për dëgjimin e rifituar të Aslan, unë qaja çdo natë për Celine, duke u shqetësuar se ajo mund të ndjente në të ardhmen se ne favorizonim vëllain e saj”.

Dhe tani ishte radha e Celine dhe Fatima mezi priste të shihte udhëtimin e Celine – me vëllain e saj pranë.

Aslan dhe Celine janë fëmijë të gëzuar, tërheqës, të cilët kënaqen duke bashkëvepruar me të tjerët, duke sjellë buzëqeshje në fytyrat e stafit në spitalin Reyhanli ku ata bënë operacionet e tyre.

“Celine është shumë e ëmbël dhe ndërvepron shpejt me njerëzit dhe me një buzëqeshje, ajo vjedh zemrat e atyre që e rrethojnë”, ka thënë Rama Asfari, një anëtar i stafit të Alameen.

Rama tha me shaka se Celine dhe Aslan garonin për vëmendje në spital.

E Aslan ishte i fokusuar në mbështetjen e motrës së tij, duke kuptuar se sa serioz ishte operacioni i Celine – bota e tij tashmë kishte ndryshuar për shkak të tij.

Ai u ul në një karrige pranë Fatimas jashtë sallës së operacionit, me kokën ulur dhe duart të lidhura së bashku.

Ai nuk shikonte askënd, duke i mbajtur sytë nga dera teksa priste të dilte e motra.

Tri orë më vonë, në ankth, Celine doli, ende e turbulluar nga anestezia.

Aslani qëndroi pranë saj derisa ajo u zgjua.

Sjellja e Aslanit i kujtoi Fatimas se sa shumë kishte ndryshuar djali i saj që nga operacioni.

Nga pesë fëmijët e saj, Aslan dhe Celine ishin gjithmonë të afërt, duke qenë të afërt në moshë dhe me një pengesë dëgjimi.

Para operacionit të tij, tha Fatima, Aslan e ngacmonte motrën e tij dhe debatonte me të për lodrat siç bëjnë të gjithë vëllezërit e motrat – por që kur mori implantin e tij, sjellja e tij kishte ndryshuar ndaj Celine, duke u bërë më i butë dhe më i sjellshëm.

Momenti i shumëpritur

Mëngjesin pas operacionit, Celine, vëllai i saj dhe nëna e saj shkuan në dhomën ku do të vendosej aparati i jashtëm i dëgjimit.

Ai do të testohej për herë të parë në jetën e saj.

Një qetësi erdhi në dhomë ndërsa doktori vendosi pajisjen dhe e lidhi atë me kompjuterin, me Celine që shikonte nënën dhe vëllain e saj në pritje.

Pajisja ai u aktivizua dhe Celine ishte në gjendje të dëgjonte për herë të parë në jetën e saj.

Befasia i rrëmbeu fytyrën dhe ndjenja “tingullit të panjohur” dukej se e bëri atë të pakëndshme në fillim ndërsa shikonte përreth mjekëve, duke u lutur që ta ndalonin.

Por ata duhej të vazhdonin, duke e thirrur atë dhe duke goditur tavolinën për të testuar ndjeshmërinë e pajisjes ndaj niveleve të ndryshme të zhurmës.

Ndërsa Celine u mësua më shumë me atë që po ndodhte, emocionet alternuan në fytyrën e saj, habia, më pas gëzimi dhe më pas tronditja kur një tingull më i fortë erdhi përmes pajisjes.

Aslan filloi të luante me të, duke duartrokitur për të tërhequr vëmendjen e saj dhe për ta bërë atë të kuptonte se çfarë kishte ndryshuar.

Duke parë me besim vëllain e saj, ajo lau fshiu dhe filloi të buzëqeshë.

“Sot, unë jam njeriu më i lumtur në tokë”, rrëfen Fatima, ndërsa pa ndikimin e operacionit tek vajza e saj.

“Nga sot, ne do të bëjmë një jetë normale me fëmijët e mi që kanë fituar dëgjimin e tyre, dhe unë do të dëgjoj zërat e tyre dhe ata do të dëgjojnë zërin tim dhe zërin e babait të tyre”. /Telegrafi/