“Zoti ju bekoftë të gjithëve”: Mbretëresha ka gati një fjalim, nëse shpërthen Lufta e Tretë Botërore

Këtë mëngjes, Koreja e Veriut lëshoi një raketë balistike mbi Japoni, vetëm dy javë pasi thanë se testuan një bombë me hidrogjen. Në gusht, një raketë tjetër u lëshua mbi Japoni, përpara se të binte në det.

Kjo raketë e sotme, thuhet se ka fluturuar më lart dhe më larg se ajo e mëparshme, duke udhëtuar 3.700 km dhe duke arritur një lartësi prej 770 km.

Koreja e Jugut është përgjigjur menjëherë duke lëshuar dy raketa të vetat në det, ndërsa kryeministri japonez Shinzo Abe ka thënë se nuk do të tolerojnë veprime të tilla provokative.

Sekretari amerikan i Shtetit, Rex Tillerson, gjithashtu e ka dënuar ashpër lëshimin e raketës.

Eshtë hera e 15-të që Koreja e Veriut ka testuar një armë të madhe këtë vit dhe në këto kohë të trazuara, është e vështirë të mos mendosh për pasojat globale.

Nëse ndodh e pamendueshmja dhe shpërthen Lufta e Tretë Botërore, ekziston një fjalim i planifikuar, që Mbretëresha do t’ua lexojë qytetarëve të Britanisë.

Fjalimi u shkrua fillimisht në vitin 1983, gjatë kulmit të Luftës së Ftohtë dhe u bë publik në vitin 2013, sipas ligjit dhe afatit 30-vjeçar të Arkivave Kombëtare.

Disa aspekte të fjalës tani janë të vjetëruara, siç është fakti që Princi Andrew është në aksion, në Marinën Mbretërore, por ai mbetet gjithësesi një tekst i saktë dhe i kthjellët.

I shkruar sikur Mbretëresha po transmeton mesazhin në mesditën e të premtes, 4 mars 1983, ai fillon duke reflektuar mbi festën e fundit të Krishtlindjes përpara se të ndajë personalisht trishtimin që kish ndjerë, kur u shpall Lufta e Dytë Botërore.

BBC citon fjalimin:

“Unë kurrë nuk e kam harruar pikëllimin dhe krenarinë që ndjeva, teksa motra ime dhe unë dëgjonim fjalët frymëzuese të babait tim [Xhorxhi VI] në atë ditë fatale në 1939 [në fillim të Luftës së Dytë Botërore].

As edhe për një moment të vetëm nuk imagjinova, se ky detyrë solemne dhe e tmerrshme një ditë do të binte mbi mua.

Por çfarëdolloj tmerresh që na presin të gjithëve, cilësitë që na kanë ndihmuar ta mbajmë dy herë të paprekur lirinë tonë, në këtë shekull të trishtuar, do të jenë edhe një herë, forca jonë”.

Ajo shton se terrori tani vjen nga teknologjia, në vend të ushtarëve apo avionëve.

Ne të gjithë e dimë se rreziqet që përballim sot, janë më të mëdha se sa në çdo kohë në historinë tonë të gjatë.

Armiku nuk është ushtari me pushkën e tij dhe as avioni që sillet në qiej, mbi qytetet tona, por fuqia vdekjeprurëse e teknologjisë së abuzuar.

Madhëria e Saj vazhdon të theksojë rëndësinë e familjes në kohë kaq të vështira para se të përfundojë:

“Porosia ime për ju është e thjeshtë. Ndihmoni ata që nuk mund të ndihmojnë veten, jepuni ngushëllim të vetmuarve dhe të pastrehëve dhe bëni që familja juaj të jetë fokusi i shpresës dhe i jetës, për ata që kanë nevojë për të.

Ndërsa përpiqemi së bashku për të luftuar të keqen e re, le të lutemi për vendin tonë dhe njerëzit e mirë, kudo që të jenë.

Zoti ju bekoftë të gjithë ju”.

Fjalimi ishte shkruar si pjesë e një stërvitjeje, e cila simulonte një situatë ku Mbretëria e Bashkuar do t’i përgjigjej një sulmi të mundshëm bërthamor nga Bashkimi Sovjetik.

Sigurisht shpresojmë që kurrë nuk do të na duhet të dëgjojmë një version të këtij fjalimi, por nëse doni ta lexoni atë, mund ta gjeni më poshtë:

“Kur fola me ju më pak se tre muaj më parë, ishim të gjithë duke shijuar ngrohtësinë e një Krishtlindje familjare. Mendimet tona u përqendruan në lidhjet e forta që lidhin çdo brez, me ata që kanë ardhur më parë dhe me ata që do të vijnë. Tmerret e luftës nuk mund të dukeshin më të largëta, teksa familja ime dhe unë ndanim gëzimin tonë të Krishtlindjes me familjen në rritje të Komonuelthit.

Tani kjo çmenduri e luftës po përhapet edhe njëherë nëpër botë dhe vendi ynë i guximshëm duhet të përgatitet përsëri, për të mbijetuar kundër vështirësive të mëdha.

Unë kurrë nuk i kam harruar pikëllimin dhe krenarinë që ndjeja teksa dëgjonim fjalët frymëzuese të babait tim, në atë ditë fatale në vitin 1939. Për as edhe një moment të vetëm nuk kam imagjinuar se kjo detyrë solemne dhe e tmerrshme, një ditë do të binte mbi mua.

Ne të gjithë e dimë se rreziqet që ndeshim sot, janë më të mëdha se sa në çdo kohë në historinë tonë të gjatë. Armiku nuk është ushtari me pushkë dhe as avioni që sillet mbi qiejt e qyteteve tona, por fuqia vdekjeprurëse e teknologjisë së abuzuar.

Por çfarëdo tmerresh që na presin, të gjitha cilësitë që kanë ndihmuar për të mbajtur lirinë tonë të paprekur dy herë tashmë, gjatë këtij shekulli të trishtuar, do të jenë edhe më shumë forca jonë. Burri im dhe unë ndajmë me familjet në të gjithë vendin, frikën që ndiejmë për bijtë dhe bijat, bashkëshortët dhe vëllezërit që i shërbejnë vendit të tyre. Djali im i dashur Andrew është në këtë moment në aksion me njësinë e tij dhe ne lutemi vazhdimisht për sigurinë e tij dhe për sigurinë e të gjithë ushtarakëve dhe jashtë vendit.

Është kjo lidhje e ngushtë e jetës familjare që duhet të jetë mbrojtja jonë më e madhe kundër të panjohurës. Nëse familjet mbeten të bashkuara dhe të vendosura, duke u dhënë strehim atyre që jetojnë vetëm dhe të pambrojtur, vullneti i vendit tonë për të mbijetuar nuk do mund të thyhet.

Porosia ime për ju është e thjeshtë. Ndihmoni ata që nuk mund të ndihmojnë vetveten, ngushëlloni të vetmuarit dhe të pastrehët, dhe bëjeni familjen tuaj fokusin e shpresës dhe jetës, për ata që kanë nevojë për të.

Ndërsa përpiqemi së bashku për të luftuar të keqen e re, le të lutemi për vendin tonë dhe njerëzit e mirë, kudo që të jenë. /Bota.al