VRITMË NËSE KE KOQE

Poezi nga: Jeff Weddle
Përktheu: Fadil Bajraj

Unë nuk u besoj librave që i kam lexuar
as flamujve të vendit tim
as flamujve të shtetit tim
dhe po qe se qyteti im ka një flamur
as atij nuk i zë besë.

Jam mosbesues ndaj zogjve të caktuar
dhe shumë fëmijëve.
Vashat më trembnin kur isha i ri
dhe më në fund e kam kuptuar
se nuk kisha faj.

Unë nuk u besoj këngëve tua patriotike
bile as sloganeve tua finoke.
Vritmë nëse ta merr mendja.
Nuk besoj se ke koqe.

Ngandonjëherë besoj në filma,
nëse janë përnjëmend filma të mirë
mbi krimet serioze dhe femrat fatale,
ose, edhe më mirë, Porky Pig.

Kryesisht shikoj në horizont
dhe pyes veten pse shikimi i një gjëje të tillë
mund të ketë rëndësi.

Dhe po kërkoj kafe në kuzhinë
dhe shikoj orën time për justifikime
dhe i rrëmbej librat me grusht
dhe aty-këtu e lexoj nga ndonjë rresht
dhe pastaj ndaloj dhe përpiqem të fle.

Unë besoj në ëndrrat e mia më të thella,
në ato që vijnë rrallë.

Po kërkoj rrugëdalje nga këtu,
dëshira ime më e rëndësishme që kam pasur ndonjëherë,
ama nuk besoj se do të realizohet ndonjëherë.