Poezi nga: Salvatore Quasimodo Përktheu: Faslli Haliti

Me të mbaruar nata
dhe Hëna shkrihet lehtë, qetësisht,
perëndon në kanale.

Është kaq i gjallë shtatori në këtë tokë me fusha.
Livadhet janë të blerta si në luginat e jugut
në pranverë.
Kam lënë shokët,
kam fshehur zemrën brenda mureve të vjetra
për të ndenjur, vetëm për të të kujtuar ty.

Sa larg që je, më larg nga Hëna,
tani që ngjitet dita
dhe mbi gurë rreh këmba e kuajve !

Poezi Cult