Në atë që konsiderohet si liga më e fortë në botë: VAR-i po cilësohet si një dështim i madh në Ligën Premier

Problemi kryesor me VAR është se ai nuk jep atë që u premtua. Nuk korrigjon të qartën dhe të dukshmen. Ai sundon në kufijtë më të mirë; i bën çështjet e opinionit bardhë e zi. Pastaj, përballë padrejtësisë, është indiferente.

Te Nottingham Forest të dielën, Michail Antonio u përplas aksidentalisht me mbrojtësin, Orel Mangala, në përgatitjen e një goli te West Hami. Ai nuk ishte i përfshirë drejtpërdrejt në lëvizje, ai ishte një vrapim mashtrimi dhe gjyqtari Robert Jones nuk pa asnjë faull. Ai u kontaktua, megjithatë, duke tejkaluar drejtuesin e VAR-it, Michael Salisbury dhe iu kërkua të shikonte përsëri. Duhet një njeri i fortë për të rezistuar në ato rrethana.

Jones nuk ishte i fortë, edhe pse kishte të drejtë. Ai e anuloi golin. VAR kishte zgjidhur një çështje që në fakt nuk ishte më shumë se një këndvështrim. Vendimi i Salisburyt nuk duhet të kishte vlerë më të madhe se ajo e Jones. Asgjë në lidhje me atë thirrje nuk ishte e qartë.

Më pas në Chelsea më vonë gjatë ditës. Barazimi i Tottenham në minutën e 96-të u pranua në fund të një serie prej tre këndesh. Por, kur hyri i dyti, Cristian Romero i Tottenhamit e tërhoqi qartë Marc Cucurellan nga flokët e tij.

Arbitri Anthony Taylor e humbi atë, por, imagjinohet, Mike Dean në vendin e VAR-it nuk e bëri.

Megjithatë, ai nuk është i autorizuar të vendosë për faullet rutinë, kështu që u ul aty ndërsa topi doli në një kënd tjetër, nga i cili Tottenham shënoi, kur qartë dhe padyshim që duhej të ishte një goditje dënimi për Chelsean. Dhe kjo e bën VAR-in, dhe parimet e supozuara që e drejtojnë atë, të duken budallenj.

Kjo nuk është as hera e parë që ndodh. Më 9 nëntor 2019, në një ndeshje në Turf Moor, Burnleyt iu dha një goditje nga këndi që ishte aq i dukshëm nga lojtari i tyre, saqë u thirr nga një komentues radioje, pa iu drejtuar një ripërsëritje, drejtpërdrejt dhe në kohë reale. Burnley më pas shënoi nga këndi. Pra, këtu, përsëri, ishte një gabim i qartë dhe i dukshëm, që çoi në një gol, që VAR-i duhej ta linte të rrëshqiste.

Dhe kjo është arsyeja pse nuk po funksionon për kaq shumë tifozë, lojtarë dhe trajnerë. Është e rastësishme. Po aq e rastësishme sa të lejosh njeriun në mes të fushës të marrë vendime, bazuar në atë që ka parë. Dhe supozohej të ishte shumë më tepër se kaq.

Gjithmonë do të ketë zona gri në çdo ndeshje futbolli dhe, në fund të fundit, edhe ajo që është e qartë dhe e dukshme është çështje opinioni. Ne mund të mendojmë se VAR në Forest duhet të kishte marrë parasysh punën e tij, por ai mund të ndiejë se pa një gabim të dukshëm, raporton SportsMail.

Ka shumë gjëra që janë margjinale. Thomas Tuchel mendoi se kishte një faull ndaj Kai Havertz para golit të parë të Tottenham në Stamford Bridge, dhe në atë kohë shumë prej trifozëve ranë dakord.

Megjithatë, pasi ka parë përsëritjet, Rodrigo Bentancur i Tottenhamit ndoshta kishte kontakt të mjaftueshëm me topin. Thjesht nuk mund të presim kaq gjatë që të bëhet ai gjykim.

Dhe në futboll nuk mund të bëhet pauzë 20 herë në mënyrë që çdo faull të marrë vendimin e drejtë – ky është problemi me tërheqjen e flokëve të Cucureallas nga Romero. VAR-i nuk është aty për të mikro-menaxhuar. Ai zgjidh gjërat e mëdha. A duhet të qëndrojë një gol, a duhet të përjashtohet një lojtar?

Romero është një vjedhës i suksesshëm i situatës, i cili po merr një reputacion të merituar që do të llogaritet kundër tij dhe klubit të tij një ditë së shpejti, por ky do të ishte një karton i kuq i ashpër.

Dhe kjo është ajo ku VAR duhet të këndellet. Sepse një mundësi për të shënuar nuk fillon kur goditet nga këndi. Fillon kur jepet një kënd. Pra, vetë çmimi i këndit duhet të jetë pjesë e konsideratës së VAR.

A do ta zvarriste lojën? Jo. Aksioni ka ndaluar gjithsesi. Gjithashtu, nuk ka nevojë që gjyqtari të thirret në ekran për shqyrtim. Situata është e qartë, jo për ndonjë paraqitje emocionuese të VAR-it që pas 15 rishfaqjeve prekja e fundit ishte gishti i vogël i këmbës së sulmuesit. /Telegrafi/