LAJMI I FUNDIT:

JEHONË

JEHONË

Poezi nga: Meira Delmar
Përktheu: Maksim Rakipaj

Për një çast u kryqëzuan
vështrimi yt me timin.

Dhe në çast ndjeva
– ndoshta dhe ti, nuk e di –
se dikur,
pa vite, pa orë,
në një tjetër kohë
sytë e mi me të tutë
janë hasur
dhe është ai, i atëhershmi
veçse një jehonë,
si një valë që rikthehet,
duke kaluar nëpër dete,
për në plazhin e dikurshëm.