Pesë llojet më të mira të mjaltit dhe përfitimet e tyre shëndetësore

Këto janë llojet e mjaltit që mbrojnë mushkëritë dhe zemrën dhe që mund të ndihmojë me aneminë

Ilaç i ëmbël, nektar i perëndive, flori i lëngshëm… Këto janë vetëm disa nga epitetet që e zbukurojnë madhështinë e tij – mjalti.

Disa e duan në formën e tij origjinale, disa në ëmbëlsira, disa e përdorin për zbukurim dhe kujdes, por të gjithë janë dakord se është jashtëzakonisht i shëndetshëm.

Përdorimi i rregullt i mjaltit dhe i produkteve të tjera të bletëve përmirëson shëndetin dhe vitalitetin e organizmit, si dhe rrit rezistencën e tij ndaj shumë sëmundjeve infektive dhe të tjera, gjë që është veçanërisht e rëndësishme në periudhën kur viruset fillojnë të përhapen.

Përmban shumë vitamina dhe minerale, duke përfshirë vitaminën B6, kalcium, bakër, hekur, mangan, magnez, fosfor, kalium, riboflavin, natrium, zink, transmeton Telegrafi.

Po ju prezantojmë pesë llojet më të mira të mjaltit dhe përfitimet e tyre shëndetësore.

Mjalti i akacies – është i përshtatshëm për pacientët me çrregullime të tretjes dhe ka një efekt qetësues në të gjithë trupin. Mund ta hanë edhe fëmijët deri në tre vjeç.

Mjalti i livadhit – përmban më shumë vajra esencialë dhe rekomandohet veçanërisht për pacientët me sëmundje të zemrës, si dhe mund të ndihmojë në sëmundjet e frymëmarrjes.

Mjalti i blirit – ka efekt antiseptik dhe përdoret për gripin dhe bronkitin dhe sëmundje të tjera të frymëmarrjes. Është mirë të konsumohet së bashku me çaj bimor.

Mjalti i pyllit – përmban 13 herë më shumë minerale se mjalti i luleve. Është veçanërisht i pasur me hekur, ndaj rekomandohet veçanërisht për personat anemikë.

Mjalti i luleradhiqes – Mjalti i luleradhiqes i bërë në shtëpi konsiderohet gjithashtu një ilaç natyral për kollën në rast të ftohjes, pasi qetëson një kollë të thatë dhe intensive. Është një “pastrues” i shkëlqyer i organizmit nga toksinat, e sidomos i mushkërive nga nikotina.

Mënyra më e mirë për të përdorur mjaltin

Shpërndani mjaltin në ujë, lëng frutash, çaj ose qumësht, pasi kjo do të maksimizojë vetitë e tij kuruese.

Temperatura e lëngut nuk duhet të jetë më e lartë se 37 gradë Celsius. Përndryshe, mjalti humbet vetitë e tij antimikrobike. Në kontakt me metalin, enzimat në mjaltë dëmtohen, kështu që ai duhet të fshihet gjithmonë me një lugë druri ose plastike. Nuk është mirë që mjalti të gëlltitet menjëherë, por duhet mbajtur në gojë për dy deri në tre minuta, me “rrëshqitje” të vazhdueshme.

Mënyra më e keqe për të marrë mjaltë është ta gëlltisni dhe më pas të hidhni ujë mbi të. Mjalti, shpjegojnë ekspertët, ka një peshë specifike të lartë, ndaj bie në fund të stomakut, është higroskopik, largon ujin nga mukoza dhe e dëmton atë. Me këtë metodë të marrjes, ne marrim kalori vetëm nga sheqernat e pranishme dhe asgjë më shumë.

Bletarët thonë se të gjithë duhet të ndjekin rregullin: “asnjë ditë pa mjaltë”.

Vitet e fundit është zhvilluar një disiplinë e re shkencore – apiterapia, e cila përfshin përdorimin e produkteve të bletëve – mjaltë, polen, propolis, pelte mbretërore, helm blete dhe dyllë për qëllime parandaluese dhe terapeutike. /Telegrafi/