LAJMI I FUNDIT:

PARODOS

PARODOS

Poezi nga: Louise Glück
Përktheu: Visar Zhiti

Shumë kohë më parë, u plagosa.
Unë mësova
të ekzistoj, në reagime,
jashtë prekjeve
të botës: do ju tregoj
ç’kuptim ka të jesh –
një pajisje që dëgjon.
Jo inerte: e qetë.
Copëz druri. Shkëmb.
Pse duhet ta lodh veten me debate
e përgjigje?
Ata njerëz që marrin frymë
në shtretër të tjerë
vështirë të më ndjekin, jam
e pakontrollueshme
si çdo ëndërr. –
Përmes grilave vëzhgova
hënën në natën qiellore, mblidhej
dhe ënjtej –
Unë linda e thirrur:
të dëshmoj
misteret e mëdha.
Tani që i kam parë të dyja
lindjen dhe vdekjen, e di,
me natyrat e tyre të errëta, këto
janë prova, jo
mistere.

Në trend Kultura

Më shumë
145

145

Poezi
E THËNË QARTË

E THËNË QARTË

Poezi
MOS U DORËZO KURRË

MOS U DORËZO KURRË

Poezi
Kur ikin legjendat

Kur ikin legjendat

“Vdekja dhe Vasha” në Skupi Fest

“Vdekja dhe Vasha” në Skupi Fest

Kultura
Monumenti buzë shembjes

Monumenti buzë shembjes

Kulture
Kalo në kategori