LAJMI I FUNDIT:

Nëntëdhjetë mijë shkrepjet e mia të Diellit: Andrew McCarthy dhe fotografia më e mirë e tij

Nëntëdhjetë mijë shkrepjet e mia të Diellit: Andrew McCarthy dhe fotografia më e mirë e tij

Rich Pelley në bashkëbisedim me fotografin Andrew McCarthy / The Guardian

Përkthimi: Telegrafi.com

Në vitin 2017, papritmas bleva një teleskop, duke kujtuar me nostalgji kohët kur babai më tregonte Jupiterin dhe Saturnin përmes teleskopit të tij. Mendova: “Pse të mos rikthehem tek ato kujtime, tani që mund të shpenzoj disa qindra dollarë për një lodër të tillë”? Ishte një teleskop Dobsonian të cilin e vendosa në oborrin e shtëpisë dhe e drejtova drejt gjërave më të ndritshme që mund të shihja në qiell nga horizonti jugor – dhe me fat të madh, ishin pikërisht Jupiteri dhe Saturni. Duke parë këto gjëra të jashtëzakonshme, menjëherë u ndjeva sikur isha kthyer në fëmijëri. Pastaj bëra atë që do të bënte çdo milenial: nxora iPhone-in dhe u përpoqa të bëja një foto të asaj që po shihja përmes teleskopit. Nuk doli shumë mirë, por më nxiti të dëshiroja ta ndaja me botën atë që unë po shihja.


Fillova të mësoja vetë për astrofotografinë dhe çfarë pajisjesh do të më duheshin. Fotot e mia u përmirësuan gjithnjë e më shumë. Pastaj, gjatë pandemisë, humba punën në një startap teknologjik dhe nuk gjeta punë të re. Mendova: “Po sikur të provoj t’i shes fotot që po bëj përmes teleskopit”? Para se ta kuptoja, kisha njerëz që më ndihmonin ta ktheja këtë hobi në një biznes, prandaj po zhvilloja aftësitë që më duheshin për të hyrë në fotografi më të avancuar të hapësirës së thellë – si fotografia e Diellit.

Atmosfera e Diellit përbëhet nga disa shtresa. Pjesa më e jashtme quhet korona. Poshtë saj është një shtresë e hollë plazme e quajtur kromosferë. “Sipërfaqja” e dukshme e diellit quhet fotosferë, ku qelizat e konveksionit të përmasave të Teksasit ngrihen dhe bien përsëri përmes plazmës. Ky proces konveksioni është aq i ndritshëm saqë mbizotëron mbi gjithçka tjetër. Për të fotografuar Diellin, duhet të bllokosh fotosferën duke përdorur një teleskop të rregulluar me saktësi. Për shkak se fotosfera është aq e ndritshme, nëse përdorni llojin e gabuar të teleskopit mund të verbëroheni ose të digjni shtëpinë.

Kjo fotografi u krijua nga rreth 90 mijë foto të veçanta, të bëra me një teleskop të ri të cilin e projektova posaçërisht për imazhe të Diellit me rezolucion të lartë. Ka një gjatësi efektive fokale prej katër mijë milimetrash, që është dhjetë herë më i fuqishëm se teleskopi im i mëparshëm. Kur shikon përmes këtij teleskopi, sheh vetëm një pjesë shumë të vogël të Diellit, kështu që më duhej të bëja mijëra foto me shpejtësi të madhe. Me ndihmën e një astrofotografi tjetër, Jason Guenzel, përdora një softuer të veçantë për t’i përmbledhur këto foto në këtë imazh të veçantë dhe mbresëlënës.

Dielli ka periudha të aktivitetit të ulët dhe të lartë. Ky është një imazh i aktivitetit të ulët. Një gjë që bie shumë në sy është një tornado plazme gjigante rreth 14 herë më e lartë se Toka, e cila ndodhej në pozicionin një të orës dhe ndodhi pikërisht gjatë kohës që po fotografoja.

Më pëlqen të fotografoj edhe gjëra të tjera në Qiell, nga planetët e sistemit tonë diellor deri te Hëna, madje satelitët dhe kometat. Së fundmi, bëra fotografinë time me rezolucion më të lartë të një komete. Kam kapur mjegullnaja ku mund të shihen lindjet e yjeve dhe të sistemeve të reja diellore. Aktualisht po punoj për një foto me rezolucion të lartë të galaktikës Andromeda, galaktikës sonë fqinje. Është një proces i ndërlikuar që kërkon qindra orë.

Kur i postoj imazhet e mia në Instagram dhe në faqen time të internetit, ato shpesh bëhen virale, sepse jap një pamje unike të Qiellit tonë. Nuk jam shkencëtar, jam artist. Përpiqem t’i tregoj gjërat në një mënyrë që i bën njerëzit të ndalen dhe të thonë: “Uau, Dielli me të vërtetë duket mahnitës këtu”. Ajo që është emocionuese nuk është aq shumë interesi në komunitetin shkencor, por zhurma mes njerëzve që zakonisht nuk i kushtojnë vëmendje hapësirës ose shkencës; ata që mund të ruajnë fotot e mia si sfond në kompjuterin e tyre dhe të shikojnë lart, duke menduar për vendin tonë në kozmos. Duhet të frymëzojmë mendjet e reja të mendojnë për hapësirën, rolin e tyre në planetin tonë dhe se si një ditë mund të shkojmë përtej tij. /Telegrafi/