Ndodh fenomeni i rrallë në Shëngjin, “dy dete” që nuk bashkohen

Një fenomen i rrallë por jo i padëgjuar ka ndodhur sot në bregdetin e Shëngjini, ku duket se ujërat në të ndahen si me “thikë”.

Në video duken dy ngjyra të ndryshme të detit përballe Shëngjinit. Në njërën anë është kaltërsia e këtij plazhi të bukur dhe në anën tjetër ngjyra gri që ngjan me rrjedhën e përrenjve. Kjo nuk është aspak rastësi, por një moment pas reshjeve intensive të shiut që ranë 24 orë më parë.

Balta dhe uji i turbullt dhe me mbeturina përfunduan në det me rritjen e nivelit të lumenjve nga prurjet e përrenjve malore. Uji u turbullua në një distance të madhe nga bregu dhe vetëm në thellësinë e detit mund të shihje ngjyrën e vërtetë të tij. Pamja duket aq interesante sa edhe e trishtë. Nëpërmjet kësaj videoje kupton dëmin që po i shkaktohet natyrës nga ndotja e lumenjve dhe përrenjve që përfundojnë me pas në det.

Nuk është rastësi, por është nevoja për të parë zgjidhje që të minimizohet kryesisht ndotja dhe bregdeti në Shëngjin të qëndrojë i pastër. Tashmë në breg kanë dalë mbeturina të shumta plastike të sjella nga larg dhe që do të krijojnë sërish pamjen e pakëndshme që vazhdimisht shohim në Shëngjin e Tale pas çdo momenti me reshje intensive të shiut.

Kur shihni detet në një hartë, me siguri keni përshtypjen se ato thjesht bashkohen me njëri-tjetrin dhe në oqeane. Por në fakt, kufijtë e deteve nuk shkojnë vetëm përgjatë shtratit të detit. Dendësia, kripësia dhe temperatura e ndryshme çojnë në faktin se në kryqëzimin e deteve dy mure duket se përplasen me njëri-tjetrin. Në disa vende të Tokës, kjo është edhe vizualisht e dukshme!

Kufijtë e deteve (ose detit dhe oqeanit) janë më qartë të dukshëm aty ku ndodh një halocline vertikale. Cili është ky fenomen?

Pykat e oqeanit janë kufij të qartë në mes të oqeanit midis masave ujore me karakteristika të ndryshme fizike dhe biologjike. Ka disa lloje të tyre. Për shembull termoklinat janë kufij midis ujërave me dallime të konsiderueshme të temperaturës. Termoklinat më të mëdha dhe më të theksuara janë, natyrisht, kufijtë midis ujërave të Atlantikut verior dhe rrjedhës së ngrohtë të golfit.

Më të mahnitshmet janë kemoklinat, kufijtë midis ujërave me mikroklimë dhe përbërje kimike të ndryshme. Para katastrofës së derdhjes së naftës, kemoklina më e famshme ishte kufiri i detit të famshëm Sargasso. Tani kjo kemoklinë është pothuajse e mbuluar me një legen bakri, peshqit nga oqeanet e jashtme shpërthejnë në mbledhjen origjinale dhe shkatërruan detin komod.

Dhe më spektakolarët vizualisht, ndoshta, janë haloclinat – barrierat midis ujërave me shkallë të ndryshme kripësie./abcnews/