LAJMI I FUNDIT:

KËTA KALAMAJ QË LUAJNË…

KËTA KALAMAJ QË LUAJNË…

Poezi nga: Vittorio Sereni
Përktheu: Maksim Rakipaj

…mund të na falin
kur së shpejti të hiqemi së këtejmi.
Do të na falin. Ndonjë ditë.
Por shtrembërimin e kohës,
shmangien e jetës në udhë të gabuara,
shkapërderdhjen e ditëve
veç për qëllime të ndyra:
këtë jo, s’do të na e falin.
S’i falet një femre dashuria e rreme,
një pamje e këndëshme ujrash e gjethesh
që po t’i hapësh
rrënjë të kalbura gjen dhe llucë të zezë.

“S’ka asnjë mëkat dashuria”,
turfullonte një poet i hershëm,
“ka vetëm mëkate kundër dashurisë”.
Këtë jo, kurrë s’kanë për të na i falur.