U konsiderua si “i marrë” dhe vdiq “i harruar”: Historia e mjekut hungarez që zbuloi rëndësinë e larjes së duarve

Një nga mënyrat më efektive për të shmangur gripin dhe coronavirusin është të lani duart rregullisht. Qendra Amerikane për Kontrollin e Sëmundjeve këshillon të lani duart me sapun dhe ujë për 20 sekonda. Besoni apo jo, kjo lloj këshillë mjekësore do të kishte qenë skandaloze në shekullin XIX.

Në Evropë në vitet 1840, një numër i madh i nënave po vdisnin nga lindja. Megjithë kujdesin më të mirë mjekësor në atë kohë, gratë u sëmurën dhe vdiqën menjëherë pas lindjes, shkruan National Geographic.

Mjeku hungarez Ignaz Semmelweis (1818-1865) donte të zbulonte pse po ndodhte kjo. Ai ishte i punësuar nga Spitali i Përgjithshëm në Vjenë, transmeton Telegrafi.

Ai vuri në dukje se shkalla e vdekjes për shkak të etheve ishte shumë më e ulët nëse mamitë merrnin pjesë në lindjen e fëmijëve, ndërsa gratë e lëna te mjekët dhe studentët e mjekësisë po vdisnin dy herë më shumë.

Semmelweis vendosi të testojë disa nga supozimet e tij. Ai u përpoq të zbulonte pse kjo po ndodhte. Pasi kuptoi, ai ishte në gjendje të gjente fajtorin e duhur.

Semmelweis supozoi se mjekët dhe studentët po transferonin grimcat nga trupat e të ndjerit në repartet e maternitetit.

Për dallim nga praktika bashkëkohore, mjekët nuk u duhej të lanin duart në kohën e vizitës, kështu që patogjenët e hasur gjatë autopsisë thjesht u kthyen në repartin e maternitetit.

Mikrobet ishin akoma një e panjohur e madhe në atë kohë.

Larje e detyrueshme e duarve

Pasi konstatoi se gratë po vdesin nga ethet pas kontaktit me mjekët, në vitin 1847, Semmelweis prezantoi larjen e detyrueshme të duarve të studentëve dhe mjekëve që punuan me të në Spitalin e Përgjithshëm të Vjenës.

Në vend të sapunit, ai përdori një zgjidhje të gëlqeres së klorit.

Sapo stafi i spitalit filloi dezinfektimin e instrumenteve mjekësore dhe duart e tyre, shkalla e vdekshmërisë së nënave ra.

Në pranverën e vitit 1850, Semmelweis iu drejtua kolegëve gjatë një mbledhjeje të Shoqërisë Mjekësore prestigjioze të Vjenës.

Rekomandimi i tij që duart të dezinfektohen para kontaktit me pacientët u refuzua gjerësisht me pretekstin se nuk kishte as bazë shkencore, as shpjegim logjik për një pretendim të tillë.

Historianët besojnë se ata e kanë kundërshtuar kategorikisht teorinë e tij dhe sepse, në një farë mënyre, ai i ka akuzuar ata për vdekjen e një numri të madh të pacientëve, sipas National Geographic.

Megjithë rezultatet pozitive, Spitali i Përgjithshëm i Vjenës ka braktisur praktikën e larjes së duarve në repartin e maternitetit.

Trashëgimia e tij do të njihet pas vdekjes së tij

Me kalimin e kohës, shëndeti i tij u përkeqësua. Ka indikacione se ai vuante nga sifilisi ose Alzheimeri. Ai u dërgua në trajtim psikiatrik, pas së cilës ai shpejt vdiq. Dy vjet më vonë, kirurgu skocez Joseph Lister kryesoi idenë se dezinfektimi i duarve dhe instrumenteve mjekësore është shumë më i mirë.

Pas kësaj, puna e Semmelweis u njoh, dhe ai dha një kontribut të rëndësishëm në zhvillimin e teorisë së mikrobeve të Louis Pasteur, e cila ndryshoi në mënyrë drastike mënyrën se si mjekët u afrohen pacientëve, si dhe të kuptuarit e tyre për përhapjen e sëmundjes. /Telegrafi/