Pyet këdo se çfarë mendon se e mban një marrëdhënie të fortë, dhe me shumë gjasa do t’ju thonë se është dashuria. Ka pak të vërtetë në këtë: dashuria është ajo që na bashkon në fillim, thotë psikologu Mark Travers, i cili është i specializuar në lëminë e relacioneve.

Sipas tij, faktori i vërtetë që i mban çiftet bashkë, edhe psai kalon faza e muajit të mjaltit është kompromisi.


Nuk mjafton vetëm dashuria

Psikologët e përkufizojnë dashurinë si një emocion. Dhe, si çdo emocion tjetër, ajo ndryshon sipas stresit, gjumit, shëndetit dhe mijëra faktorëve të tjerë që formësojnë përditshmërinë tonë.

Pra, mund ta doni partnerin tuaj shumë dhe prapëseprapë të mërziteni, të zhgënjeheni ose të zemëroheni me të. Dashuria nuk ju mbron nga konflikti, dhe as nuk i zgjidh mosmarrëveshjet automatikisht.

Kjo është arsyeja pse edhe çiftet më të lumtura zihen dhe kalojnë periudha të vështira, pavarësisht sa shumë duhen. Dallimi qëndron te fakti se çiftet e forta e dinë që dashuria nuk i rregullon gjithçka — por kompromisi po.

Psikologjia e kompromisit

Kompromisi ndodh kur balanconi atë që doni ju, atë që do partneri juaj dhe atë që është më e mira për vetë marrëdhënien.

Çdo çift sjell në lidhje zakone, vlera dhe përvoja të ndryshme. Të presësh që të përputhen në mënyrë të përsosur është joreale. Në vend të kësaj, çiftet e shëndetshme mësojnë të negociojnë realitetin e tyre. Ata e shndërrojnë “mënyra ime” dhe “mënyra jote” në “mënyra jonë”.

Por kompromisi funksionon vetëm kur bazohet në një ndjenjë të fortë të ne.

Kërkimet tregojnë se çiftet që e përshkruajnë konfliktin me gjuhën e “ne”-së (ne vendosëm, ne folëm, ne e zgjidhëm) ndihen më të lidhur dhe më të kënaqur pas mosmarrëveshjeve. Kur të dy partnerët e shohin kompromisin si përpjekje të përbashkët, jo si humbje, ai forcon lidhjen mes tyre.

Si duket kompromisi në jetën reale

Kompromisi nuk duket gjithmonë romantik. Ndonjëherë do të thotë të biesh dakord të shikosh një film që vetë s’do ta zgjidhje kurrë. Herë të tjera, do të thotë të dëgjosh partnerin të ankohen për diçka, edhe kur dëshiron me çdo kusht t’u japësh zgjidhje.

Në martesën time, kam mësuar se një marrëdhënie rrallëherë kërkon sakrifica të mëdha. Në vend të kësaj, shpesh të paraqitet zgjedhja: a je i gatshëm të takohesh me partnerin në gjysmë të rrugës?

Sot, kjo mund të lidhet me ndarjen e detyrave të shtëpisë. Nesër, me mënyrën si do ta kaloni mbrëmjen. Muajin tjetër, me mënyrën si do të menaxhoni festat me familjet tuaja. Mund të përfshijë gjetjen e një rruge të mesme, marrjen me radhë, ose rënien dakord për një zgjidhje që asnjëri prej jush nuk e kishte menduar.

Ajo që ka më shumë rëndësi është që të dy të ndiheni të dëgjuar dhe të respektuar, dhe që askush të mos mendojë se duhet të “fitojë” apo të “ketë të drejtë”.

Kur krijoni vazhdimisht hapësirë për nevojat e njëri-tjetrit, ndërtoni diçka që dashuria e vetme rrallë e siguron: besueshmëri.