LAJMI I FUNDIT:

EZRA POUND

EZRA POUND

Poezi nga: Robert Lowell
Përktheu: Fadil Bajraj

Horizontalisht në shezlongun e repartit të burgut
për kriminelë-të krisur … Një njeri pa lidhëse këpucësh duke mbërthyer
letrën e Kredive Shoqërore prej tavolinës sate, ty të flet,
‘… ja këtu në kostumin e zi dhe me çantën e zezë; shkurtimisht,
neveri. Homazhi i Possumit për Miltonin.’
Atëherë dalja nga burgu; Rapallo dhe një
dekadë treti;
e tre vjet më pas, Eliot vdiq, ti thuash,
‘A ka mbetur kush i gjallë që do të m’i marrë vesh mahitë e mia?
Në mjeshtri Vëllai im më i madh … përveç kësaj, ai ishte poet i pashoq.’
M’i pate treguar duart e tua me pulla e me gunga-gunga, duke thënë, ‘Krimbat.
Kur çaja kopalla mbi Çifutët në radion e
Romës. Olga e dinte se ajo vaki ishte mutsihane, e megjithatë më donte.’
E unë, ‘Kush tjetër ka qenë në Purgator?’
Ti, ‘Ia kam filluar si kapadai dhe po mbaroj me këmbë të ënjtura.’