Fjalët dhe shprehjet që i dëgjoni vetëm në Korçë
Korça është qyteti i shkollës së parë shqipe, është i kulturës, por edhe i fjalëve dhe shprehjeve të veçanta locale. Më poshtë janë disa ato më tipiket që mund t’i dëgjoni vetëm nga korçarët.Imonik - Shalqi.
Lëpitka - Shapka (papuçe).
Furkulicë - Pirun.
Gardhirop - Dollap (mund të jetë transformimi korçar i gardërobës).
Mashka - Karfica të zeza të holla flokësh (por ju mund t’i mbani flokët edhe me kordhonkë!).
Ziqkë - Peshore dore.
Marauzhgë - Milingonë.
Farashkë - Lopatë e vogël me bisht për të mbledhur mbeturinat.
Peronë - Gozhdë.
Fufu - Furnelë me gaz.
Farashkë - Fshesë me bisht të vogël.
Fiqkë - Kopsë palltoje.
Kokoridhe - Fokët kaçurrela
Rripka - Lidhëse këpucësh.
Feçkë - Çapkëne (me përçmim).
Kukumalkë - Dhè i ngritur si formë mali.
Pezhishkë - Rrjetë merimange.
Koriçkë - Kore buke.
Ziqkë - Mjet që shërben për të peshuar.
Të argalisesh - Të qeshësh si punë e budallait
Ta thëntë prifti majë kokës - Vdeksh!
Mos m’u bëjë si francez/francezkë! - Mos u bëjë sikur nuk di, sikur nuk merr vesh!
Ç’m’i ke bërë flokët si Doktori i Luleve - Kur e tepron me stolisjen e pamjes.
Plaç të rëntë! - Shprehje kur kollitesh!
Të fshiftë mortja! - Mallkim i rëndë!
Ma ke mendjen lulkë - Je tralala nga mendja!
Bobo, moj korbeckë! - Moj e shkretë!
Më ngeli peronkë! - M’u bë fiksim!
Ik se t’u futa me lëpitkë! - Kur ia sjell tjetrit shpirtin në majë të hundës!
Katran me bojë - E bëre lëmsh.
Më je bërë si Xhuvi i Dasmave! - Njeri që futet gjithkund i paftuar!
Boll moj dhaskalicë - Mjaft na shite mend!
Ik me trëndelinë - Për njerëz të lehtë nga mendja.
Ç’më qesh si polic ore - Qesh me vonesë dhe kot!
Ç’më ecën ashtu si Kukja - Ke ecje të keqe, të shtrembët.