24 orët e fundit të Hitlerit: Paniku minutë pas minute gjersa çmenduria dhe terrori mbulojnë bunkerin e tij

Autorët e librit, “Dita e fundit e Hitlerit: minutë pas minute”, Emma Craigie dhe Jonathan Mayo zbuluan për Daily Mail detaje të panjohura më parë për ditën e famshme historike që përcaktoi të ardhmen e Evropës.

E diel, 29 prill 1945, mesnatë

Pothuajse 30 metra nën tokë, Eva Braun po përgatitej për martesën e saj. Ajo ndodhet në dhomën e gjumit, kurse shërbëtorja e saj po i rregullonte flokët.

Flokët kaçurrela i vendos më shumë në anën e djathtë, ashtu siç i pëlqen. Për dëshirë të të fejuarit të saj, Adolf Hitlerit, i cili nuk i pëlqen ‘make-up’, ajo grimohet me kujdes për t’u dukur sa më natyrale.

Ajo kishte zgjedhur tashmë se çfarë të vishte: një fustan të gjatë të zi prej tafta mëndafshi, këpucë të zeza kamoshi Ferragamo, një byzylyk floriri me gurë të çmuar turmalinë rozë, një gjerdan dhe orën e saj e preferuar me diamant. Sonte, 14 vjet pasi filloi lidhja e tyre sekrete, ajo më në fund do të martohet me burrin që dashuron.

Sigurisht, ajo kurrë nuk e kishte imagjinuar që dasma e saj do të bëhej në bunkerin e Fuhrerit, i cili shtrihet poshtë kopshtit të zyrës së vjetër në Berlin. Por, tanket e ushtrisë ruse tani po hyjnë në qendër, kështu që nuk është më e sigurt të jesh mbi tokë.

Bunkeri, i cili mbrohet nga një çati betoni 10 metra e trashë, lidhet me një shkallë me bunkerin më të vjetër sipër, si dhe me një kalim në bodrumin e zyrës, ku ka një spital urgjence, garazhe dhe një rrjet të dhomave për sekretarët dhe nëpunësit, transmeton Telegrafi.

Ajo është atje që nga janari dhe ka dhomën më të rehatshme, të mobiluar me pjesë të dizajnuara posaçërisht për të nga arkitekti i bunkerit Albert Speer. Përveç tavolinës dhe karriges, ka edhe gardërobë, një krevat tek dhe një divan të veshur me një pëlhurë lulesh.

Të gjitha mobiliet, si dhe rrobat e saj, bizhuteritë dhe furçat me mbështjellje argjendi, janë të shënuara me monogramin e saj, të projektuar gjithashtu nga Speer – një tërfil me katër fletë i formuar nga një E e lakuar përballë një B të lakuar.

Eva mund të dëgjojë shpërthime nga bombardimet e rënda të artilerisë ruse. Pikërisht në atë moment u varros trupi i dhëndrit të saj, Hermann Fegelein. Ai u ekzekutua vetëm gjysmë ore më parë, me urdhër të të fejuarit të Evës.

Ora 00.10

Adolf Hitler qëndron në dhomën e konferencave të bunkerit, i mbështetur pas një tavoline boshe. Ai i dikton “testamentin e tij politik” Traudl Junge, një nga dy sekretaret e tij të mbetur. Në fillim, Junge është e emocionuar.

A do të jetë ajo e para që do të dëgjojë pse gjermanët po e humbin luftën?

Asnjë zbulim, asnjë justifikim, asnjë keqardhje – vetëm të njëjtat akuza të vjetra kundër hebrenjve që ajo kishte dëgjuar kaq shumë herë më parë.

Më pas Hitleri hyn në një listë të gjatë të emërimeve të reja naziste. Edhe Junge e sheh se kjo është e kotë. Pastaj, pas një pauze të shkurtër, ai fillon të diktojë vullnetin e tij.

Kur bëhet fjalë për pjesën e dasmës me Evën, Junge tronditet. Deri më tani, shefi i saj kishte këmbëngulur gjithmonë se ajo nuk do të martohej kurrë – sepse gratë janë një ndikim shkatërrues të burrave.

“Unë dhe gruaja ime zgjedhim vdekjen për të shmangur turpin e refuzimit dhe dorëzimit”, vazhdon ai duke shtuar se “është vullneti ynë që trupat tanë të digjen menjëherë”.

Pas një pushimi, Hitleri largohet nga tavolina. “Shkruani tre kopje dhe më pas mi sjellni”.

Salla e mbledhjeve po përgatitet për ceremoninë. Pesë karrige janë vendosur pas një tavoline të madhe me harta.

Walter Wagner, magjistrati, mbërrin në bunker duke mbajtur dokumentet e nevojshme. Shërbëtori i Hitlerit, Heinz Linge, mendon se Wagnerit është po aq i emocionuar sa nusja.

Rreth orës 00.15

Robert Ritter von Grimm sapo pati një takim me Hitlerin.

Vetëm pak orë më parë një bombë ruse goditi aeroplanin që e solli në Berlin dhe mbeti i plagosur rëndë. Megjithatë, ka ngushëllim: Hitleri sapo e ka bërë atë shefin e ri të Luftwaffe.

Vendimi për ta larguar Von Grimmin ishte marr katër ditë më parë. Pastaj Hitleri mësoi se Luftwaffe nuk kishte bërë asgjë për të penguar rusët të arrinin në periferi të Berlinit.

Për gjysmë ore ai foli pa pushim, duke bërtitur për dështimin, gënjeshtrat, korrupsionin dhe tradhtinë.

Pastaj ra për toke duke qarë në një kolltuk, shkarkoi shefin e atëhershëm të Luftwaffe – dhe shpalli luftën e humbur. Ishte hera e parë që ai e kishte pranuar në të vërtetë.

Hitleri tani urdhëroi Von Grimm të nisë një kundërsulm me Forcat Ajrore Gjermane. Kreut të ri të Luftwaffes iu besua edhe letra e fundit e Evës për motrën e saj shtatzënë, Gretl, e cila po qëndron me prindërit në shtëpinë malore të Hitlerit.

Hitleri është në studion e tij – ku po kalonte pjesën më të madhe të kohës – me shërbëtorin, Heinz Linge. Është një dhomë e vogël me një tavan shumë të ulët, ku është e vendosur një tavolinë, një divan të drejtë të mbuluar me një leckë kaltër e bardhë dhe një tryezë tjetër në të cilën Fyhreri ha me sekretarët e tij.

Studioja ka një korridor betoni të veshur me kolltuqe të rehatshme ku gjeneralët e Hitlerit shpesh pinë dhe flenë.

Hitleri i drejtohet shërbëtorit të tij. “Do të doja të të lë të ktheheshe te familja jote”, thotë ai. Linge përgjigjet, “Fyhrer, kam qenë me ty në kohë të mira dhe dua të qëndroj me ty në të këqija”.

Pas një pushimi, Hitleri i thotë Linges se ka një punë për të. “Duhet të vendosni batanije në dhomën time të gjumit dhe të merrni gaz të mjaftueshëm për dy djegie. Unë do të qëlloj veten këtu, së bashku me Eva Brown. Do t’i mbështillni trupat tanë me batanije leshi, do t’i dërgoni në kopsht dhe do t’i digjni atje”.

Ling dridhet.

Ora 00.45

Duke ndjekur udhëzimet e Hitlerit, Linge telefonon shoferin e Fuhrerit, Erich Kempka, në parkingun e nëndheshëm dhe i kërkon 200 litra benzinë.

Kempka urdhëron një asistent të nxjerrë tërë benzinën që e gjen tek veturat në garazhet nëntokësore.

Ora 01:00

Eva Braun dhe Adolf Hitler dalin nga dhomat e tyre, të kapur dorë për dore.

Ajo vesh fustanin e saj të zi, të zbukuruar me temina rreth qafës. Hitleri nuk kishte ndryshuar nga pantallonat e zakonshme të zeza dhe xhaketa ushtarake gri.

Walter Wagner, magjistrati, i përshëndet me nervozizëm ndërsa ata ulen në njërën anë të një tavoline boshe.

Hitleri dhe Eva u takuan në tetor të vitit 1929 kur ajo ishte 17-vjeçare dhe punonte si asistente në një studio fotografike në Munich. Një ditë ai hyri në studio pikërisht kur ajo po ngjiste shkallët për të marrë disa dokumente nga rafti i sipërm. Eva u turpërua pasi pa që burri me “mustaqe qesharake” po i shikonte këmbët.

Brenda dy vjetësh, Hitleri filloi ta ftonte Evën në kafene, në opera dhe përfundimisht të qëndronte me të. Por, katër vitet e para të lidhjes së tyre ishin shumë të vështira për të, sepse ai e thërriste rrallë dhe shpesh e zhgënjente.

Ajo tentoi dy herë vetëvrasje. Pas një përpjekjeje të dytë në maj të vitit 1935, kur një mbidozë e futi atë në koma, Hitleri vendosi ta pranonte atë si dashnoren e tij zyrtare.

Megjithëse lidhja e tyre ishte gjithmonë e fshehur nga sytë e publikut, ai i bleu asaj një shtëpi në Munich dhe e la të rinovonte një sërë dhomash në Berghof, shtëpinë e tij malore.

Eva e dinte gjithmonë se ishte detyra e saj ta mbante atë të qetë dhe ajo ishte e mirë në këtë.

Përveç se të bëhet zonja Hitler, ëndrra e Evës është të bëhet një aktore hollivudiane.

Të paktën ata do të martohen më në fund. Gjykatësi i kërkon nuses dhe dhëndrit të konfirmojnë se janë me “origjine të pastër ariane dhe nuk kanë ndonjë sëmundje trashëgimore që do t’i përjashtonte nga martesa”.

Të dy japin përgjigje të kënaqshme. (Më vonë do të raportohet se Hitleri kishte dy forma të anomalive gjenitale).

Është koha për të shkëmbyer unazat e arit – të dyja të hequra nga trupat e të burgosurve të vrarë të Gestapos. Fatkeqësisht, ato janë shumë të mëdha. Pastaj Wagner deklaron se “kjo martesë është legale përpara ligjit”.

Dëshmitarët janë të vetmit nazist të tjerë të rangut të lartë që kanë mbetur në bunker: Goebbels dhe Martin Bormann, sekretari privat dhe portier i Fuhrerit.

Kur u arrestua nga amerikanët më 9 maj, Von Grimm kreu vetëvrasje duke marrë cianid dy javë më vonë pasi mësoi se do t’u dorëzohej rusëve.

Ora 1:30 e mëngjesit

Pas ceremonisë, të sapomartuarit kthehen në dhomat e tyre private për shampanjë, çaj dhe sanduiçe me stafin e lartë.

Në mënyrë të pazakontë, duke qenë se Hitleri nuk pinte alkool, ai pranon një gotë të vogël verë hungareze, të ëmbëlsuar me sheqer. Eva shërbehet me shampanjë, ndërsa gjenerali Krebs, shefi i Shtabit të Përgjithshëm i veshur me monokli dhe shefi ushtarak adjutanti gjeneral, Burgdorf pinë konjak.

Gjykatësi pi një gotë shampanjë. Ai do të qëllohej në kokë dy ditë më vonë.

Shërbëtori i Hitlerit është i mahnitur nga gjakftohtësia e Evës. Ai e përgëzon atë si ‘Frau Hitler’ dhe e vëren teksa sytë i shndrisin.

Ajo mbështeti dorën e saj në parakrahin e tij për një moment dhe buzëqeshi.

Hitleri është ende në punë: ai dërgon Bormann dhe Goebbels nga partia për të shtuar më shumë emra në listën e emërimeve të reja që Junge është ende duke shtypur. Ai zemërohet shumë me ndryshimet e vazhdueshme.

Rreth orës 04:15

Joseph Goebbels futet në Junge ndërsa ajo bën korrigjimet përfundimtare të testamentit të saj dhe të Hitlerit. Ajo qan dhe dridhet.

“Fyhreri do që unë të largohem nga Berlini, zonja Junge!”.

Ai më urdhëroi të merrja pozitën udhëheqëse në qeverinë e re”. Por, unë nuk mundem. Nuk mund të largohem nga Berlini. Nuk mund të largohem nga Fyhreri! Jeta ime nuk ka kuptim nëse ka vdekur Fyhreri ”.

Ai i kërkon asaj të ndryshojë testamentin e fundit. Ndërsa ajo merr bllokun e saj të stenografisë, ai fillon të diktojë.

“Për herë të parë në jetën time, unë duhet të refuzoj kategorikisht t’i bindem urdhrave të Fuhrerit. Gruaja dhe fëmijët më bashkohen në këtë refuzim”, fillon ai.

Përfundon me një zotim “se do t’i japë fund jetës që nuk do të ketë më vlerë nëse nuk mund ta shpenzojë atë në shërbim të Fuhrerit dhe pranë tij”.

Ora 05:00

Adolf dhe Eva Hitler shkuan ndamas në dhomat e tyre të gjumit. Në të kaluarën ajo është ankuar se ai e do vetëm kur janë bashkë në shtrat.

Ai përgatitej për seks me injeksione të testosteronit të gjedhit dhe ajo merrte medikamente për të ndaluar menstruacionet sa herë që ishte me të. Por, ato ditë kanë mbaruar.

Hitleri është vetëm, po përgatitet për shtrat. Nuk i pëlqen ndihma, nuk i pëlqen të preket. Gjithmonë i vëmendshëm ndaj pastërtisë, lahet me kujdes, vesh një këmishë nate të bardhë pambuku dhe i vendos me kujdes rrobat në varëse rrobash.

Shërbëtorja Liesl Ostertag, duke pritur Evën në dhomën e saj të gjumit, e ndihmon atë të vesh një këmishë nate mëndafshi blu italiane.

Gjumi është i pamundur. Me afrimin e agimit, bombardimet ruse të qytetit intensifikohen. Shumë ndërtesa janë sulmuar – dhe rusët janë tani vetëm disa qindra metra larg bunkerit.

Por siç do të shohim të hënën, me afrimin e ditës së gjykimit, të burgosurit në bunker u kënaqën me orgji, shthurje dhe dehje para se të vdisnin. /Telegrafi/