Vetëm te shqiptarët që shtetin e bëjnë trokë, ndodhë që ditën e parë të punës ta fillosh si… ministër!

Simbas gjasave, po mëton të realizohet ardhja e disa mijë refugjatëve, thonë sirianë të ngushtuar atje prej konfliktit të dhunshëm, për t’u instaluar në Shqipëri, kur 150-200 mijë shqiptarë janë larguar nga Shqipëria vetëm në këto pesë vitet e fundit. Janë larguar se vendi nuk i mban. Nuk i mban vendi i vet. Përditë ikin, me të vetmin motiv, me motivin e pamundësisë së këtushme për jetesë normale.

Se këtu s’ka punë për ta, vetëm retorikë e propagandë për punët e profesionistët, se këtu s’ka drejtësi për ta, se këtu s’ka siguri për ta. Dhe kostoja e jetesës është shtrenjtësuar dukshëm dhe tashmë është e pamundur të mbulohet prapë me retorikë e me shifra të spërdredhura rrejshëm. Me një fjalë, këtu ka një administrator të keq e shumë të keq për ta, që herë me heshtje e herë me sofizma të tipit ‘ikin për më mirë se këtu është më keq’, ua tumir (miraton) atyre ikjen.

E, ky administratori i tyre i keq është shteti jo i mirë që ne kemi. I padrejtë, mashtrues, hilecak gënjeshtar, i pasigurt për shtetasit e vet. Një qeveri që bën se po punon për ta, por i mashtron, shtetarë që të vetmin motiv të qenies së tyre aty ku janë kanë vetëm paranë. Paranë pa punë, paranë pa mund, paranë e vjedhur, paranë e korrupsionit, paranë e drogës dhe të të gjitha trafiqeve që ekzistojnë në këtë botë. Me ato para masandej blejnë shtetin e pushtetin, blejnë drejtësinë e blejnë varfërinë mbasi pasuritë i kanë rrëmbyer, sa me tendera e PPP-ra e sa me hipoteka e vendin e kanë bërë trokë.

Vetëm në Shqipëri ka ndodhë që ditën e parë të punës ta fillosh si… ministër. Ta fillosh si kryetaksidar(e) a si kryetar bashkie… Shtetarë e politikanë, që vetë hartojnë e miratojnë ligje që për vete s’i njohin e s’i zbatojnë. Shtypin e dhunojnë të pamundurin e të papasurin. Me gjoba të larta e me burgime për hiç. Kurse për vete janë të papërgjegjshëm përpara ligjit e të pandëshkueshëm prej tij …(A nuk janë të papërgjegjshëm me rregullore, pra, me ligj parlamentarët tanë për çka thonë e bëjnë në atë aulë?)

Se s’ka gjykata që t’i gjejnë fajtorë, për gjithçka të keqe e të kundërligjshme që ndodh e bëhet nën qeverimin e tyre. E çfarë i kanë dhënë pra këta Shqipërisë, që ta duan? Rreth 94 vjet më parë, kur edhe atëherë zyrat e zyrtarët e shtetit ishin shqiptarë, me kombësi e identitet e jo të huja, Fishta vëren me dhimbje e me nerv shkruan: Turku, si qeveri, as ka rrahë shqiptarët me dajak, as ua ka ndry gratë ndër kala. Po, por satrapët e Shqipnisë – njerëzit e Qeverisë sonë, pose [përveç] se shqiptarëve ua kanë rrjepë deri shpirtin me taksa e pagesa e me plaçkë, i kanë rrahë në dru, e gratë me djepa ua kanë bartë prej kresë (kreut, këtu veriut) së Shqipnisë e ndry ua kanë në kala të Gjinokastrës, si të kishin qenë robina otentotësh (ottentòtto-it. njeri i pagdhendur, këtu njerëz të egjër] e jo nana shqiptarësh të lirë.)

Prandej, populli shqiptar nuk ka besim në Qeverinë e vet dhe sot e mban për hasëm ma të rrezikshëm, se pati mbajtë dikur qeveritë e hueja. Edhe sot, thuajse këtu jemi. Me dashjen e me shtysën e qeverisë, njerëzit ikin prej vendit të tyre dhe në vendin e braktisur prej tyre, udhëheqësit po… bëjnë gati bujtinat për të huajt. Kjo nuk thuhet vetëm këtu brenda nesh, po së pari kjo ka qarkulluar në kanceleritë europiane. Dhe, ndaj ka një revoltë që duket, revoltë që, në të vërtetë zien, por nuk po merr zë. Sepse edhe revoltën këta po e blejnë. Po blejnë revoltën se kanë blerë median, që me të padrejtë ka monopolin e zërit të publikut.

Sfumimi, heshtja dhe paraliza e aksesit për opinionin – revoltë është njëra mënyrë. Tjetra është me mercenarë, qeveria ka plot mercenarë… E mercenarët kësaj here qeverisë i duhen si trumbetarë. I duhen për të përçuar në popull fillin e kuq të reformës europeiste rilindase. Me… sirianë. Dhe që ky mercenari të jetë mjaftueshëm i vlefshëm, kërkohet që së paku emri t’i dihet a fytyra t’i njihet. Po preferohet të jetë edhe peshë më e rëndë. Të jetë ishministër a ish-ndihmëskryeministër, bie fjala. Dhe gjen të tillë, mjafton t’i hidhet një kockë e tepsisë së pushtetit…

Më herët ka pasë mercenarë nga ne, që kanë shkue e kanë luftue për llogari të perandorive të huaja, të largëta. Po tani, në kohët moderne e në rastin që mund të ndodhë, mercenarët shiten këtu mbrenda për mbrenda, të markuar mirë. Si bie fjala, me kozmopolitizëm. Pse, a nuk është në modë sot, në epokën e globalizmit të jesh i gjithëbotshëm e të çohesh e të ulesh provincial nëse zë në gojë interesa kombëtare? Dhe gjithologët tanë, dijetarë për gjithçka rrokull kësaj bote, prej te ngrohja globale e deri te ngjizja e njeriut në epruvetë, si gjithherë ca syresh janë të gatshëm të bëjnë atë që bëjnë prej shumë kohësh dhe të paguhen mirë, si gjithnjë.

Qasja e tyre kësaj radhe shëmbëllehet me mikëpritjet tona dhe me mirëpritjet për ne kur në ishim sirianë. Veçse ju duhet të na bindni për nevojën e ndërrimit të popullit, që qeveria për të cilën ata shërbehen, të punojë e qetë. Pa kurrfarë droje se i hedhin fytyrës së vet një grusht pluhur të kuqërremtë, që nuk ka ujë që e lan…