Thënie të gjeniut që u dogj për së gjalli: 425 vjet nga fillimi i gjyqit shtatëvjeçar ndaj Giordano Brunos

Vatikani nisi më 27 janar 1593 gjyqin kundër murgut, filozofit, poetit, astrologut dhe matematikanit Giordano Bruno. Teoritë e tij kozmologjike shkojnë përtej modelit Kopernikan.

Bruno ishte i vetmi që gjeti saktë se Dielli ishte vetëm thjesht një tjetër yll që lëviz në hapësirë, dhe pohoi gjithashtu se universi përmbante një numër të pafund botësh të banuara nga qenie inteligjente. Gjyqi kundër Brunos zgjati shtatë vjet; përfundimisht ai u gjet fajtor për herezi dhe u dogj në turrën e druve më 1600.

– E vërteta nuk ndryshon, sepse besohet ose nuk besohet nga shumica e njerëzve.

– Ndoshta ju që më dënoni keni më shumë frikë se unë që po dënohem.

– Mendja e ultë dëshiron të mendojë me masat ose shumicën, sepse thjesht shumica është shumica.

– Drita Hyjnore është gjithmonë brenda njeriut, duke u paraqitur në shqisa dhe në arsye, por njeriu e hedh poshtë.

– Dëshira më nxit, ndërsa frika më lidh.

– Nuk është i varfër ai që ka pak, por ai që dëshiron shumë.

– Gjatë vdekjes së gjallë, jeta e vdekur jetohet.

– E pres dënimin tuaj me ma pak frikë sesa ju që e jepni. Vjen koha kur secili do të shohë atë që shoh unë.

– Koha është babai i së vërtetës, nëna është mendja jonë.

– Dashuria i bën të moshuarit të çmendur e të rinjtë të mençur.

/Telegrafi/