Përdorimi i një aparati dëgjimi redukton ndjeshëm rrezikun e demencës te njerëzit e shurdhër

Ka shumë të moshuar që e mbajnë aparatin e dëgjimit “në një sirtar diku”, sepse përdorimi i tij kërkon një disiplinë të konsiderueshme dhe një jetë të organizuar

Sipas hulumtimit të publikuar në revistën profesionale “Lancet” në edicionin e shëndetit publik, përdorimi i aparateve të dëgjimit te personat me dëmtim të dëgjimit redukton ndjeshëm rrezikun e demencës.

Me pak fjalë, për personat që përdorin aparat dëgjimi, rreziku është i njëjtë si për personat me dëgjim normal.

Nga ana tjetër, rreziku është 42 për qind më i lartë për personat që kanë vështirësi në dëgjim dhe nuk përdorin aparat dëgjimi, shkruan Deutsche Welle, përcjell Telegrafi.

Humbja graduale e dëgjimit në vitet e mëvonshme është në fakt relativisht “normale” – veçanërisht në frekuenca të caktuara.

Po kështu, mjekët tashmë e dinë se dëgjimi i dobët shpesh shoqërohet me demencë.

Ky çrregullim i kujtesës, por me kalimin e kohës, çrregullimi i aftësisë është gjithnjë e më i përhapur: llogaritet se në vitin 2050, rreth 150 milionë njerëz do të preken nga demenca.

Humbja e dëgjimit shoqërohet me shfaqjen e demencës në rreth tetë për qind të rasteve, shkruan portali i ekspertëve JAMA Network, dhe për këtë arsye dëgjimi është faktori më i rëndësishëm i mundshëm në këtë humbje të kujtesës. Në një studim të ri, britanikët konfirmojnë këto të dhëna dhe tregojnë se aparatet e dëgjimit janë mënyra më e thjeshtë për të reduktuar rrezikun e kësaj sëmundjeje.

Ekspertët analizuan të dhënat shëndetësore të 440,000 njerëzve dhe çdo i katërti prej tyre kishte humbje dëgjimi. Por, nga ata që dëgjojnë më keq ose mezi, vetëm 11.4 për qind kanë përdorur aparat dëgjimi dhe në mesin e tyre nuk ka ndonjë ndryshim domethënës në shfaqjen e demencës apo edhe të sëmundjes Alzheimer në krahasim me ata që dëgjojnë mirë.

Megjithëse ky zbulim duket spektakolar në luftën kundër demencës, artikulli i Lancet nuk përmend disa lidhje të tjera që mund të jenë të rëndësishme: aparatet e dëgjimit nuk janë të lira dhe përdoren rrallë nga njerëz me të ardhura më të ulëta, zakone të ndryshme sociale dhe shëndetësore.

Edhe ata që e kanë atë, duhet të mësojnë shpejt se bateritë kanë një jetë mjaft të shkurtër, se ato duhet të blihen ose karikohen rregullisht në mënyrë që të mund t’i përdorin. Ka shumë të moshuar që e mbajnë aparatin e dëgjimit “në një sirtar diku”, sepse përdorimi i tij kërkon një disiplinë të konsiderueshme dhe një jetë të organizuar. Dhe kjo është gjithashtu një pengesë e madhe.

Sidoqoftë, është e pamohueshme që dëgjimi i dobët ose mungesa e dëgjimit është shumë shpesh shkaku i njerëzve “zhytje në vetvete” dhe përfundimisht çmenduri. /Telegrafi/