KUR FLASIN ARMËT

Poezi nga: Maram al-Masri
Përktheu: Maksim Rakipaj

Rrini të qetë, mos e vrisni mendjen,
të ardhmen tuaj e përgatisim ne.

E përgatisim
me shumë kujdes,
kini besim
por, po patët ndonjë dyshim,
pyesni Historinë, se ju rrëfen shkoqur
shërbimet tona besnike.

Mos na nënvleftësoni,
sepse gjithçka
për ju e bëjmë
vrasim të dobtit dhe të pafajshmit
djegim shtëpitë
dhe mbjellim terror.

Pas rrumpallës dhe shkatërrimit
do të vijë koha e rindërtimit
dhe mund të përpiqeni
të përmbushni projekte të reja,
të shisni tanke të rinj
dhe krijimet tuaja më të arrira
dhe më të shkëlqyera
dhe do të paraqisni krijimet e mia
me krenari
para duartrokitjeve.

Pa vështroni këtë raketë, sa e bukur është,
pa ndotur duart aspak
në një sekondë rrafshon
një fshat,
në dy sekonda një qytet.
Përveç nesh, kush mund t’u zgjatë jetën racës së armëve,
shpikjen e avionëve të rinj,
nëndetëseve dhe kallashnikovëve?
Çka tjetër, përveç nesh, e nxit mençurinë tuaj,
që të fitoni sa më shumë e të sundoni
derisa në sajë të epërsisë suaj ligjet tuaja të jenë në fuqi
dhe morali juaj të fitojë?

Bota ka nevojë për ne
për të bërë historinë
dhe fukarenjtë të vdesin,
por ama,
të vdesin si heronj.