Kjo pjesë e SHBA-së është në rrezikun më të lartë për një cunami shkatërrues

Një tërmet katastrofik dhe cunami janë të pashmangshëm për bregdetin e Paqësorit Veriperëndimor, thonë shkencëtarët.

Planifikimi për këtë do të thotë të imagjinosh një fatkeqësi ndryshe nga çdo gjë që ka goditur ndonjëherë Shtetet e Bashkuara.

“30 apo 40 vjet më parë, ne as nuk e dinim se tërmetet e mëdha ishin të mundshme në Paqësorin Veriperëndimor”,  tha Diego Melgar, një sizmolog në Universitetin e Oregonit.

Shkencëtarët tani e dinë se Zona e Subduksionit Cascadia, mubnd të shkaktojë një tërmet 9.0 ballë i ndjekur nga një cunami, që është pikërisht ajo që ndodhi në Japoni në vitin 2011, shkruan yahoonews, transmeton Telegrafi.

“Ne kemi ura, ndërtesa, spitale, shkolla, të gjithë këtë infrastrukturë që ndodhet në vende ku mund të shkojë një cunami. A mund t’i mbijetojnë këto objekte një tërmeti dhe cunami që do të pasojë? “Përgjigja është jo”, sipas Corina Allen, gjeologes kryesore e rreziqeve në Shërbimin Gjeologjik të Uashingtonit

“Ajo që më mban zgjuar natën është se e di që ne nuk po ndërmarrim hapat që na nevojiten, aq shpejt sa duhet, për të mbrojtur njerëzit tanë,” tha Yumei Wang, një këshilltar i lartë i infrastrukturës dhe rrezikut në Portland, Universitetin Shtetëror.

Të dhënat gjeologjike të rajonit tregojnë mesatarisht, këto mega tërmete dhe ngjarje cunami ndodhin çdo 500 vjet.

Nuk ka asnjë mënyrë për të parashikuar se kur do të ndodhë më pas, por pritet të ndodhë përsëri brenda 200 viteve të ardhshme – ose më pak.

Për ata që jetojnë dhe pushojnë përgjatë Paqësorit Veriperëndimor bregdetar, mbijetimi i një cunami që vjen 15 deri në 30 minuta pas një tërmeti varet nga sa shpejt ata mund të arrijnë tokën e lartë.

Por mund të mos ketë vend të sigurt për të shkuar.

Në atë rast, strukturat vertikale të evakuimit të ndërtuara brenda zonës së cunamit janë jetike.

Këto struktura ndihmuan në shpëtimin e mijëra jetëve në cunamin e vitit 2011 në Japoni.

Vetëm tre janë ndërtuar në Paqësorin Veriperëndimor dhe katër të tjera janë planifikuar. Por vlerësohet se 50 nevojiten vetëm në Uashington.

Secila prej tre strukturave ekzistuese mund të mbajë nga 400 deri në 1000 njerëz, të arrijë deri në 76 metra lartësi dhe të ndryshojë në kosto. Më e shtrenjta, me 62 milionë dollarë, është Qendra e Shkencave Detare në Oregon.

Ajo që është më pak e qartë është nëse njerëzit janë të gatshëm të investojnë miliarda dollarë për t’u përgatitur për diçka që mund të mos ndodhë për 200 vjet.

E problemi është se askush nuk e di se sa kohë ka mbetur. /Telegrafi/