Stina e vjeshtës shpesh sjell ditët e para të ftohta, por kjo nuk do të thotë që kopshti juaj duhet të mbetet bosh dhe pa ngjyra
Ekzistojnë bimë që nuk i frikësohen as ngricave të mëngjesit, as netëve të ftohta, duke sjellë gjallëri e ngrohtësi në çdo hapësirë. Ndër më të dashurat janë ditë e natë, calluna vulgaris dhe erica carnea, të cilat me ngjyrat e tyre të ndezura dhe qëndrueshmërinë i bëjnë për vete si fillestarët ashtu edhe kopshtarët me përvojë.
Këto bimë përballojnë me lehtësi ndryshimet e temperaturës dhe përshtaten në çdo ambient, në vazo në tarracë, në shtretër lulesh apo në kombinime dekorative në kopsht. Lulëzimi i tyre i gjatë dhe rezistenca ndaj të ftohtit i bëjnë ideale për vjeshtën, kur shumica e bimëve të tjera fillojnë të zbehen, transmeton Telegrafi.
Ditë e natë
E njohur si ditë e natë, kjo lule e vogël zbukuron kopshte e tarraca gjatë gjithë stinës së ftohtë dhe është e jashtëzakonshme për qëndrueshmërinë e saj ndaj temperaturave të ulëta. Ajo i përket familjes së violave dhe njihet për petalet e saj me ngjyra të kombinuara, shpesh të verdha, të bardha dhe vjollcë të errëta, por edhe në nuanca moderne si portokalli, rozë apo purpur.
Lulet shfaqen nga maji deri në rënien e parë të dëborës. Mund të jetë njëvjeçare, dyvjeçare apo shumëvjeçare, duke arritur deri në 30 cm lartësi. Është e lehtë për t’u kultivuar, lulëzon mirë në gjysmëhije, në tokë të lehtë dhe të drenazhuar, dhe nuk e duron ujin e tepërt. Rekomandohet mbjellja në vjeshtë ose në fillim të dimrit, me distancë 20–30 cm ndërmjet bimëve. Kujdesi përfshin ujitje me ujë në temperaturë ambienti, heqjen e luleve të thara dhe plehërim me fosfor e kalium. Gjatë dimrit mund të mbrohet me degë halore nga bora dhe era.
Falë thjeshtësisë dhe rezistencës, ditë e natë është zgjedhja perfekte për çdo kopsht apo ballkon në vjeshtë.
Calluna vulgaris
Kjo gjysmë-shkurre gjithmonë e gjelbër që arrin deri në 50 cm lartësi. Me degë të drunjëzuara në bazë dhe lastarë të butë në majë, ai lulëzon nga korriku deri në ngricat e para, me lule të bardha ose rozë të grumbulluara në kallinj.
Origjina e tij është Evropa dhe Azia Jugperëndimore, zakonisht në livadhe kodrinore dhe pyje të rralla, deri në 2000 m lartësi. Sot kultivohet si bimë zbukuruese, e preferuar në dekorin e vjeshtës dhe shpesh shoqërohet me bimë të tjera si ditë e natë. Calluna vulgaris pëlqen vendet me diell ose gjysmëhije, toka e lehtë, e kulluar dhe pak acidike. Pas mbjelljes, gjatë dy muajve të parë kërkon ujitje të rregullt për t’u rrënjosur mirë.
Përveç dekorit, kjo bimë ka edhe përdorim në mjekësinë popullore. Lulet thahen për çaj, i njohur për efektet qetësuese dhe ndihmën në problemet me veshkat, pagjumësinë dhe stresin. Për një formë të dendur dhe lulëzim të pasur, rekomandohet krasitje në fund të nëntorit ose fillim dhjetori.
Erica carnea
Kjo bimë gjithmonë e gjelbër sjell ngjyra të gjalla në dimër, duke u bërë pjesë e shkëlqyer e kopshtit dhe ballkoneve. Shumë dekorative kur kombinohet me bredha të vegjël ose shkurre të tjera, më së miri mbillet në grupe prej 5 bimësh në distancë 30–40 cm.
Kur rritet në vazo, kërkon substrat të kulluar, me tokë pak acidike, dhe ujitje me ujë të shiut ose ujë të qëndruar. Në dimër, për t’i mbrojtur nga ngricat, rekomandohet mbulimi me degë ose komposto.
Erica carnea është gjithashtu bimë mjaltore. Lulet e saj japin mjaltë të errët, të pasur me minerale, të njohur si “mjaltë pishe”. Falë thjeshtësisë së kultivimit, është zgjedhje ideale për kompozime dekorative vjeshtore dhe dimërore.
Përveç vlerave praktike dhe estetike, bima krijon atmosferë të ngrohtë në hapësirat e jashtme. E shoqëruar me dekorime sezonalë si kunguj apo fenerë, ajo mund të shndërrojë ballkonin ose kopshtin në një vend të përsosur për relaks me një libër dhe një filxhan çaj në ditët e ftohta. /Telegrafi/
