“Regjimi i Millosheviqit dhe ky sot – ngjashmëritë dhe dallimet”

Ish-presidenti i Serbisë dhe Republikës Federale të Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviq vdiq në këtë ditë 15 vjet më parë, në njësinë e paraburgimit të Tribunalit të Hagës, ku ishte duke u gjykuar për krime lufte të kryera në Kroaci, Bosnjë-Hercegovinë dhe Kosovë. Dhe cili është qëndrimi i përfaqësuesve të qeverisë aktuale ndaj Millosheviqit?

Sundimi i Sllobodan Millosheviqit u shënua nga luftërat dhe izolimi i vendit. Ishin vitet kur njerëzit prisnin në radhë për bukë, benzina blihej në shishe, pensionet dhe pagat do të “zhdukeshin” shkaku i inflacionit, madje para se të shkonin në llogari, raporton N1.

Figurat kryesore politike të sotme ishin aktive edhe atëherë – Aleksandar Vuçiq, atëherë një radikal, ishte një ministër në qeverinë e SPS-së së Millosheviqit. Ajo që ai mendon për trashëgiminë e tij mund të merret me mend në vitin 2018, kur, si president i Serbisë, gjatë fjalimit në Mitrovicë, ai gjithashtu iu referua politikës së Millosheviqit.

“Millosheviq ishte një udhëheqës i madh serb, qëllimet e tij ishin sigurisht më të mirat, por rezultatet tona ishin gjithashtu shumë të këqija. Jo sepse ai ose dikush tjetër e donte atë, por sepse dëshirat nuk ishin realiste dhe ne i neglizhonim dhe nënvlerësonim interesat dhe aspiratat e popujve të tjerë”, tha Vuçiq në atë kohë, transmeton Telegrafi.

Millosheviq nuk ishte një udhëheqës i shkëlqyeshëm serb për të gjithë. Le të themi për këshilltarin e presidentit për media, Suzana Vasiljeviq. Duke folur për demonstratat e 9 marsit të 1991, ai thotë – ne dëshironim të ishim pjesë e botës së lirë dhe e ndienim se Millosheviqi po na e merrte atë. Për Suzana Vasljeviqin, Serbia sot është një vend me të vërtetë demokratik, i cili po zhvillohet me shpejtësi.

“Dhe ky është saktësisht ndryshimi i madh midis Serbisë në të kaluarën dhe Serbisë sot: Serbia e sotme nuk është e izoluar, nuk është një vend nga i cili të gjithë kthejnë kokën, dhe nuk është një vend ku njerëzit e ndershëm duhet të kenë frikë për jetën e tyre ose e ardhmja e fëmijëve të tyre”, shtoi ajo.

Ne u morëm me trashëgiminë e Millosheviqit, jo me Vuçiqin, thotë ish-presidenti serb, Boris Tadiq, kur Serbia, siç thotë ai, është një civilizim krejtësisht i ndryshëm në lidhje me atë para vitit 2012, kur ai ishte në pushtet.

“Dallimi thelbësor është se ne u morëm me trashëgiminë autoritare nga koha e Millosheviqit dhe Vuçiqit jo vetëm që e ktheu atë trashëgimi, por edhe e thelloi atë me ankesat e rrezikshme të totalitarizmit”.

“Kjo prirje katastrofike u reflektua më së shumti në fushën e shkatërrimit sistematik të kulturës politike, e cila është tradicionalisht shumë e brishtë në Serbi”, tha Tadiq.

Gazetari Slobodan Stupar gjen gjithashtu disa ngjashmëri midis sundimit të Vuçiqit dhe Millosheviqit.

“Ju e dini se si ata e përshkruan Millosheviqin si një” gjeni “në mediat lokale.” Një gazetar e quajti atë një “tigër Bengal”, vlerëson aftësitë e tij, një mjeshtër në një hapësirë të vogël, etj. Ju keni panagirike të ngjashme nga komentuesit dhe të ashtuquajturat relativizues sot për Vuçiqin – kështu që ai është një mjeshtër, ai është ndërtuesi i botës serbe në ish-Jugosllavi, ai është sundimtari i të gjithë serbëve”, thotë Stupar.

Slobodan Millosheviq vdiq në njësinë e paraburgimit të gjykatës së Hagës, ku u gjykua për krime lufte të kryera në Kroaci, Bosnjë-Hercegovinë dhe Kosovë. Ai u varros në oborrin e shtëpisë së familjes në Pozharevac. /Telegrafi/