Opinione

Lufta e robotëve në Ukrainë: Përplasja në front e sistemeve të telekomanduara

Burimi: The Daily Telegraph
Përkthimi: Telegrafi.com

Çdo ditë, përgjatë vijës së frontit prej 600 miljeve [965.6 kilometra] të luftës së gjerë 25-mujore të Rusisë kundër Ukrainës, këmbësoria ruse sulmon pozicionet ukrainase – shpeshherë në këmbë. Potencialisht, për çdo ditë qindra rusë vdesin në këtë proces.

Viktimat e tmerrshme të Rusisë në Ukrainë – ndoshta më shumë se 400 mijë të vrarë dhe të plagosur që nga shkurti 2022 – i kanë detyruar inxhinierët rusë të dyfishojnë përpjekjet e tyre për të zhvilluar sistemet e telekomanduara të cilat, në disa prej misioneve më të rrezikshme, mund të zëvendësojnë ushtarët prej mishi dhe gjaku.

Po pra: dronët tokësorë. Ose, ato që ushtritë i quajnë “mjete tokësore pa pilot” – UGV.

Derisa për misionet joluftarake të dy palët në luftën e Rusisë kundër Ukrainës kanë përdorur automjete të thjeshta me rrota dhe dhëmbëzorë që kontrollohen me teledirigjim – për të transportuar furnizimet, për të shkatërruar minat dhe transportuar viktimat – vetëm në fund të marsit UGV-të e armatosura, të modelit rus, u përdorën në luftë në një sulm të madh tokësor.

Megjithatë, ai sulm i parë robotik përfundoi në katastrofë për UGV-në eksperimentale. Ranë viktimë e armëve më të rrezikshme në fushën e betejës në Ukrainë: dronëve të tjerë. Mjeteve ajrore pa pilot [UAV].

Dhe, ky është problemi kryesor me të cilin duhet të përballen UGV-të teksa evoluojnë nga eksperimenti drejt armëve të luftës. UAV-të janë shumë avancuara. “Çdo gjë që lëviz në fushën e betejës shihet dhe goditet me dron”, ka thënë Samuel Bendett, analist në CNA – institut kërkimi në Virxhinia [ShBA].

Pra, derisa UGV-të, si ato që u futën në betejë në muajin e kaluar, mund të zëvendësojnë disa njerëz ushtarë në disa misione në ushtrinë që e para i vendosi ato – në ushtrinë ruse – këta robotë tokësorë nuk kanë gjasa të zgjasin shumë.

Dhe, kjo shtron pyetjen e efektivitetit të kostos. Në ushtrinë ruse, jeta është e lirë. Por, robotët janë të shtrenjtë. Ndoshta shumë të shtrenjtë kur UAV-të mund t’i gjuajnë dhe t’i shkatërrojnë që në çastin e tyre të parë në luftim.

Nuk dimë shumë për UGV-të me dhëmbëzorë që janë afërsisht pesë këmbë të gjata [152 centimetra] e të cilët muajin e kaluar ushtria ruse i vendosi rreth rrënojave të qytetit lindor Avdivka. Të ngjashëm në pamje me robotët e asgjësimit të bombave dhe të armatosur me granatahedhës automatikë, UGV-të duket se drejtpërdrejt drejtohen nëpërmjet radios nga një operator njerëzor.

“Si pjesë e misionit luftarak, një grup i dronëve sulmues morën pjesë në mbështetjen e operacioneve të sulmit, duke siguruar ndrydhjen e pozicioneve të armikut”, shkroi propagandisti rus, Boris Rozhin.

Rozhini pretendoi se UGV-të hodhën qindra granata në pozicionet ukrainase. Prova luftarake vërtetoi se robotët kërkojnë “zhvillim të mëtejshëm”. “Në të ardhmen”, shkroi Rozhini, “platformat e tilla do ta kenë vendin e vet në fushën e betejës.”

Ajo që Rozhini nuk përmendi është se, gjatë sulmit të marsit, dronët ajrorë që i përkisnin Brigadës së 47-të të mekanizuar të elitës së ushtrisë ukrainase, i vërejtën UGV-të dhe i goditën duke i bllokuar që në fillim dhe më pas duke shkatërruar të paktën dy robotë nga pesë ose gjashtë që duket se i kishin ndërtuar rusët.

Natyrisht, UGV-të ruse nuk janë të vetmet që pësuan nga UAV-të e Ukrainës. Një rrjet i punëtorive ukrainase, në një muaj prodhon 100 mijë dronë shpërthyes me kontroll nga një person [FPV], ndërsa brigadat ukrainase i kanë përdorur ato për të shkatërruar mijëra automjete ruse dhe për të vrarë mijëra – apo dhjetëra mijëra – trupa ruse.

Por, një ushtar i sapomobilizuar rus fiton vetëm 1 700 dollarë në muaj dhe, në mënyrë të pabesueshme, ka ende burime të bollshme. Edhe pas varrosjes së qindra-mijëra ushtarëve, që nga zgjerimi i luftës kundër Ukrainës, Kremlini ende arrin të rekrutojë ose të tërheqë 30 mijë ushtarë të rinj për çdo muaj – mjaftueshëm për të korrigjuar humbjet në linjën e parë të frontit.

Nëse UGV-të e Rusisë janë diçka si, le të themi Talon-i – UGV-ja klasike e Shteteve të Bashkuara – ato mund të kushtojnë më shumë se 100 mijë dollarë për një njësi. Dhe, kjo i bën ato shumë të shtrenjta për t’u zëvendësuar me një burim më të lirë: qeniet njerëzore.

Përgjigja, për zhvilluesit e robotëve ushtarakë dhe veçanërisht për zhvilluesit rusë, mund të jetë që të shikojnë kah qielli – dhe të bëjnë për UGV-të atë që zhvilluesit bënë një vit më parë për UAV-të. T’i bëjnë më të vogla dhe më të lira.

Në fillim të luftës më të gjerë të Rusisë kundër Ukrainës, të dy palët kryesisht lëshuan UAV-të e mëdhenj, shumëtonësh, prej shumë milionë dollarëve – dhe humbën me dhjetëra në mbrojtjen ajrore me bazë tokësore. Një vit më vonë, të dy palët kryesisht i kishin zhvendosur paratë dhe përpjekjet për dronët FPV të cilët mund të peshonin disa paundë [një paund ka 453.6 gramë] dhe me çmimin prej 500 dollarëve.

Të thjeshtë dhe të lirë, këta dronë FPV tani hasen kudo, gjatë gjithë kohës në linjën e frontit në Ukrainë. Funksionojnë si drone vëzhgimi, duke skanuar me kamera të lira, derisa operatorët e tyre ta dallojnë një objektiv. Më pas dronët bëhen vrastarë – duke u futur në objektivat e tyre me një ngarkesë shpërthyese dhe duke shpërthyer me forcën e një granate.

Nëse UGV-të mund të bëhen aq të vogla, të lira dhe vdekjeprurëse sa UAV-të FPV, ato mund të zënë vend në fushën e betejës.

“Ka të ngjarë që llojet e tjera të UGV-ve, të vendosura në muajt e ardhshëm, nuk do të jenë në dizajne të mëdha, të sofistikuara dhe të shtrenjta”, ka thënë Bendett.

Në këtë kuptim, ata robotë rusë tokësorë që e luftuan betejën e parë të madhe të llojit të tyre në muajin e kaluar, mund ta kenë provuar një koncept që tashmë është i vjetruar. Robotët që vijnë pas tyre mund të jenë më të vegjël dhe më të lirë.