VV tregon se kush janë shtatë aktivistët e tjerë të arrestuar bashkë me deputeten Bogujevci

Lëvizja Vetëvendosje ka realizuar një aksion simbolik para stacionit të Policisë së Kosovës në kryeqytet.

Gjatë këtij aksioni janë arrestuar një deputete dhe shtatë aktivistë të saj. Përmes një njoftimi VV ka theksuar se “Asnjë thirrje nuk guxon të përfundojë si thirrje e humbur. Thirrjet e grave janë e vërteta madhore e Kosovës. Fytyra pa maskë e këtij vendi. Thirrjet e humbura të grave janë arsye për skuqje, për turp për sektorin e drejtësisë në Kosovë”.

Më poshtë njoftimi i Vetëvendosjes:

Policia që mbron vrasësit e grave arreston tetë aktiviste që kërkojnë drejtësi

Tetë aktiviste dhe aktivistë janë arrestuar gjatë aksionit simboik të organizuar kundër dhunës ndaj grave. Aktivistet e Lëvizjes kanë hedhur ngjyrë të kuqe në drejtim të Policisë së Kosovës pikërisht për shkak se kjo polici pranon çdo ditë raportime për dhunë dhe nuk bën asgjë, qëndron duarkryq e impotente përballë dhunës. Kjo polici i ka duart me gjakun e grave. Jo vetëm se shteti i Kosovës ka hequr dorë dhe i ka braktisur gratë në pozitë të pabarabartë, por edhe policia e Kosovës nuk duron që të kërkohet drejtësi për to. Prandaj sot u arrestuan: Saranda Bogujevci, Rinë Zhitia, Arta Berisha, Elona Kurti, Diellëz Arifi, Patrik Domi, Çlirim Gërbeshi, Atdhe Arifi.

Pra, kushdo që dhunon gratë lirohet. Kushdo që i mbron arrestohet. Ky është mësazhi që policia e dha sot. Për këtë foli deputetja Saranda Bogujevci vetëm pak para se policia ta arrestonte pikërisht për shkak të fjalës së saj.

Aktivistja Aulonë Bytyqi foli për dështimin e institucioneve të Kosovës që të parandalojnë dhunën ndaj grave dhe së pavarësisht se këto institucionet stërmbushin hapësirat mediatike me sllogane për raportime të rasteve ato janë krejtësisht indiferente ndaj këtyre krimeve.

“Policia e Kosovës po na bind çdo ditë e më shumë se sloganet me thirrje për raportim të dhunës ndaj grave nuk mjaftojnë e shumë shpesh nuk kanë kujt t’i drejtohen. Neglizhenca e institucioneve për trajtim me prioritet të këtyre rasteve ka dështuar fatalisht. Askush prej policisë nuk ka dhënë përgjëgjësi për rastin e Valbonës e cila u vra me të bijën Kiarën 9 vjecare javën e kaluar. Tash e dimë se askush nuk do të japë përgjëgjësi sepse Inspektorati Policor i Kosovës dje ka lëshuar një deklaratë ku thotë se nuk ka gjetur elemente veprimi ose mosveprimi kundërligjshëm nga ana e policisë. Edhe pse, e ndjera kishte kërkuar ndihmë dhe Policia nuk e kishte marrë të paktën në mbrojtje. Prapë askush, asnjë përgjegjësi. Prandaj, sloganet e sotshme janë “Policia i ka duart me gjak”, tha Aulonë Bytyqi.

Gratë në Kosovë janë të braktisura krejtësisht nga shteti. Ato janë të diskriminuara në shkollim, në punësim, strehim, pronë apo përkujdesje mjekësore. Ato nuk janë të barabarta në asnjë dimension të jetës shoqërore e as private. Por sot urgjente është siguria e grave. Nuk janë të sigurta në shtëpitë e tyre. Ndërkohë që shteti ka hequr dorë dhe e trajton dhunën, sulmet e vrasjet e tyre si diçka private.

Madje si mund të presim që institucionet e vendit të kryejnë punën e duhur ku, dje, një oficer dyshohet se ka ushtruar dhunë ndaj bashkëshortes së tij e hiç më larg se sot shohim titullin “Babai me dy djemtë rrahin nënën me dy vajzat”.
Ndërkaq për shumicën e dhunës ne nuk dëgjojmë fare. Kjo dhunë është e përditshme. Ne nuk na çuditë kjo. Në Kosovë jo vetëm se shteti dështon t’i parandalojë këto vrasje duke bërë ambient më të barabartë për gruan e burrin, por as nuk po ndërmerr asgjë për të vënë drejtësi, pasi krimet kryhen. Policia e Kosovës i ka duart me gjak.

Ne nuk na bindin komunikatat e IPK-së e as thirrjet e presidentit për t’u marrë masa. Sepse në fund e shohim se askush nuk jep llogari. Dhe nëse askush nuk jep llogari është sepse jeta e gruas në Kosovë është zhvlerësuar shumë më parpara sesa ajo të vritej. Ky shtet u ka shumë borxhe grave të Kosovës. Asnjë thirrje nuk guxon të përfundojë si thirrje e humbur. Thirrjet e grave janë e vërteta madhore e Kosovës. Fytyra pa maskë e këtij vendi. Thirrjet e humbura të grave janë arsye për skuqje, për turp për sektorin e drejtësisë në Kosovë.