Ujërat e mbetura nga prodhimi i vajit të ullirit janë shpallur një superushqim i ri

Studime të shumta kanë vërtetuar se nënprodukti i hedhur më parë i prodhimit të vajit të ullirit përmban veti të shumta të dobishme për shëndetin

Vaji i ullirit – i përshkruar si ‘ari i lëngshëm’ në ‘Iliadën’ e Homerit – është i njohur për përfitimet e tij shëndetësore.

Jo vetëm që është i shijshëm, por është edhe anti-inflamator, i mirë për zorrët, i dobishëm për zemrën dhe mund të na ndihmojë të ndihemi më të lumtur dhe të jetojmë më gjatë, shkruan Guardian, përcjell Telegrafi.

Megjithatë, shkencëtarët tani po e kthejnë vëmendjen e tyre te nënprodukti i turbullt, ngjyrë kafe dhe i hedhur më parë i prodhimit të tij – ujërat e hedhura nga mullinjtë e ullirit – dhe kanë zbuluar se mund të jetë një superushqim edhe më i fuqishëm.

Ujërat e hedhura, mbetjet ujore, mbeten pasi ullinjtë janë bluar dhe vaji i tyre është ndarë.

Hulumtimet kanë treguar se ato mund të ndihmojnë në rikuperimin pas stërvitjes, përmirësojnë metabolizmin dhe kanë potencialin për të ndihmuar me disa gjendje kardiovaskulare dhe neurologjike.

Pasi dëgjuan reagimet e kultivuesve të ullirit që filluan të pinin ujëra të zeza për arsye shëndetësore, shkencëtarët u intriguan dhe filluan kërkimet.

Sipas tyre, ky lëng i errët, i hidhur dhe i turbullt është po aq – dhe ndoshta më shumë – ushqyes se vaji që rezulton.

Lëng mbeturinash plot me komponime të shëndetshme bimore dhe fitokimikale

Ujërat e mbetura nga prodhimi i vajit të ullirit mendohet se përmbajnë të paktën 10 herë më shumë fitokemikale sesa vaji i ullirit ekstra i virgjër, i cili konsiderohet burimi i tyre i pasur.

Shkencëtarja italiane Adriana Albini, e para italiane që u zgjodh në bordin e drejtorëve të Shoqatës Amerikane të Kancerit, e ka studiuar këtë në 10 vitet e fundit.

Ajo dhe ekipi i saj kryen studime të shumta mbi ekstraktin e ullirit dhe zbuluan se ai mund të jetë i dobishëm në parandalimin dhe trajtimin e disa llojeve të kancerit, duke përfshirë kancerin e mushkërive, prostatës, zorrës së trashë dhe gjirit.

“Bimët nuk mund të vrapojnë. Mbrojtja e tyre e vetme është prodhimi i metabolitëve dytësorë ose terciar, të cilët mbrojnë nga parazitët. Shumë prej këtyre metabolitëve janë helme dhe ne e dimë se në përqendrime të caktuara helmet mund të jenë terapeutike.

Arseniku, për shembull, mund të jetë i dobishëm në trajtimin e leucemisë. Ideja është që këta metabolitë mund të na ndihmojnë të mbrohemi kundër kancerit. Atë që bimët përdorin për shëndetin e tyre, ne mund ta bëjmë për tonën”, përfundon shkencëtari.

Ngrënia e ushqimeve të pasura me këto kimikate të dobishme me bazë bimore, të tilla si ato që gjenden në dietën mesdhetare, shoqërohet me një rrezik të reduktuar të zhvillimit të sëmundjes.

Gjetur në ullinj dhe vaj ulliri, hidroksitirozoli, sipas hulumtimeve, mund të ndihmojë shëndetin e trurit dhe zemrës, si dhe të zvogëlojë inflamacionin, gjë që është e mirë për shëndetin e përgjithshëm.

Kjo është ajo që e bëri më të interesuar Albinin për studimin e ujërave të ndotura të prodhuara në prodhimin e vajit të ullirit, si dhe konsistencën e tyre. /Telegrafi/