LAJMI I FUNDIT:

Tue luejt mendsh… me Emilinë!

Tue luejt mendsh… me Emilinë!
Ilustrim: Syd Barrett dhe Emily Young
Gjeniu i çmendur pranë shtëpisë sime
Lexo po ashtu Gjeniu i çmendur pranë shtëpisë sime

Para 54 vjetëve, kënga “See Emily Play” – e grupit Pink Floyd – lansohet si singël (pllakë e vogël gramafoni me nga një këngë në anën A dhe në anën B, si formë e dikurshme marketingu për të nxitur interesimin për albumin e radhës). Lideri i atëhershëm i grupit, Syd Barrett – që e kishte bërë muzikën dhe e kishte shkruar tekstin – ishte kundër kësaj ideje. Pos singlit ishte edhe kundër këngës së tij, sepse të dyja këto i dukeshin si projekte komerciale.

Në kohën e incizimit – në studio, ku përdoren disa teknika avangarde për atë kohë – grupi vizitohet nga kitaristi që do ta zëvendësojë Barrettin, David Gilmour. Ishte kjo koha kur Barretti nis me i shfaq shenjat e para të çmendurisë. Madje, atëherë thuhej se Emily ishte femra imagjinare që veç ai e shihte “teksa ajo ecte nëpër male” (kur ai ishte nën ndikimin e LSD-së).

Emily kështu u shndërrua në një legjendë urbane, siç mbetet Eleanor Rigby e grupit The Beatles, identitetet e mundshme të të cilave vazhdojnë të jenë lajme atraktive. Sipas publicistit Nicholas Schaffner, ajo që “ecte në male” është gruaja që sot cilësohet si “skulptorja më e madhe e gjallë e Britanisë”, Emily Young, e cila gjatë pjesës së dytë të viteve 1960 ishte vizitore e rregullt e një prej vatrave kryesore të kundërkulturës angleze – “UFO Club”-it të Londrës ku performonte grupi Pink Floyd (bashkëthemelues i këtij klubi ishte Joe Boyd i cili para tre vjetëve e ka publikuar një album me sazet e Shqipërisë së Jugut).


Kënga është kënduar në versione tjera, përfshirë një nga David Bowie. Ndërsa, videoja e mëposhtme është realizuar për televizionin belg, më 1968. Në të shihet David Gilmour, që bëhet pjesë e grupit, po atë vit. Barrett nuk është aty. Ai veçse ishte shndërruar në “diamant të krisur” që tërë jetën do ta kalojë në izolim. Por, edhe në këtë gjendje të mjerë do të jetë inspirim për krijuesit e mëdhenj…

Pink Floyd më 1968: David Gilmour, Syd Barrett (lart, nga e majta), Nick Mason, Roger Waters dhe Richard Wright (poshtë, nga e majta)
Diku edhe i çmenduri e i vdekuri vlejnë, e diku as i zgjuari i gjallë!
Lexo po ashtu Diku edhe i çmenduri e i vdekuri vlejnë, e diku as i zgjuari i gjallë!

***

SHIFE EMILINË QYSH PO LUEN

Nga: Syd Barrett
Përktheu: Agron Shala

Emilia e sprovon veten, ama keqkupton
Shpeshherë ka prirje me i marrë hua deri nesër, ândrrat e dikujt tjetër.

Nuk ka nji ditë tjetër
Le ta provojmë në nji mënyrë tjetër
Ke me humb mendjen e ki me luejt
N’koncertin falas “Lojërat e majit”
Shife Emilinë qysh po luen

Menjëherë masi errësohet, Emilia kjanë
Tue ia ngul me dishprim shikimin drujve, vështirë qi ka me lishue ndonji zâ deri nesër

Nuk ka nji ditë tjetër
Le ta provojmë në nji mënyrë tjetër
Ke me humb mendjen e ki me luejt
N’koncertin falas “Lojërat e majit”
Shife Emilinë qysh po luen

Vishe xhyben qi tokën e prek
Plusko n’lumë për jetën e jetëve, Emilie

Nuk ka nji ditë tjetër
Le ta provojmë në nji mënyrë tjetër
Ke me humb mendjen e ki me luejt
N’koncertin falas “Lojërat e majit”
Shife Emilinë qysh po luen

/Telegrafi/