Revolucioni ka filluar

Të mos jesh indiferent, dhuroja vetes një të mirëpritur, sepse kohës i ka ardhur fundi. Kush prej nesh nuk e di FUNDIN? Kush prej nesh nuk kishte supozuar? Sa prej nesh nuk e kishin dëshiruar? Revolucioni.

Përkufizimi i tij (Lexo: Revolucioni) nga fjalori ynë nuk i bën ata të drejtë. Revolucioni nuk është thjesht një kryengritje popullore e papritur, i cili do të shkatërroj apo përmbys një qeveri. Revolucioni ynë është diçka që kalon kufijtë e këtij përkufizimi. Kjo është një ide që mbush boshllëkun e krijuar nga riedukimi, është një dëshirë spontane për drejtësi që imponohet si një vizatim i varur në mur dhe sa herë shikon gjen detaje dhe gjen njëkohësisht veten në brendësinë e tij. Është një koncept i lashtë, por i përtërirë.

Revolucioni i vërtet është një revolucion i mendjes. Vjen nga vetëdija dhe për t’u bërë ndërgjegjen qenieve njerëzore, me mundësi të pafundme të drejtave, me forcën e kërkesës dhe dëshirës për ta bërë këtë. Se jeta nuk është reduktuar në një seri të koncesioneve në mënyrë të gabuar mirëdashëse, të cilat ju lejojnë për të shkuar në një ditë tjetër, i ulur në dhomën tuaj të jetesës të rehatshme duke shikuar televizor, ndërsa bota e jashtme i takon dikujt tjetër dhe më pak këtij realiteti në kuptimin e plotë, ajo kthehet dhe “sillet” si të fortit duan.

Sa e sa herë kemi qenë dhe jemi edhe ne tiran, sa here keni pa vuajtjet me sy tuaj dhe keni lakuar kokën sikur nuk po shihni asgjë? Sa herë keni zgjedhur të mos shikoni? Sa e sa herë keni hedhur larg mendimet tuaja duke mos pasur besim se “asgjë nuk mund të bëjë për t’i ndryshuar gjërat”.

Se besimi nuk qenka gjë tjetër veçse një gënjeshtër, i projektuar për të bërë të qëndroj si një fëmijë? Një gënjeshtër që një tiran pas tjetrit na kanë mësuar të na e bëjnë instalimin (shpërlarjen e trurit) të besojmë në ato që ata donë! Revolucioni është për të ndalur sytë tuaj dhe të kuptoni se çfarë është e ndyrë, se çfarë është gënjeshtër, se çfarë po të çon drejt një rruge të zhdukjes të të qenit ai që duhet të jesh.

Kjo është një marionetë që përfaqëson domenin e një pakice në jetën tonë. “Pinokjo i vogël” është koha që të bëhet njeri, sepse ai i ka përmbush kërkesat e Zanës. Revolucioni që unë kërkoj nuk është ndonjë akt i dhunës, por i arsyes. Drejt të drejtës sonë fondamentale, të gjithë jemi të prirur të ushtrojmë edhe dhunë për një pikësynim fondamental, por në këtë rast bota do të ishte më keq sesa që është sot. Megjithatë forcë është edhe ajo e këmbënguljes. Ata po kërkojnë që mos ‘bërtasim’ për arsyet tona, pastaj për ata që e lëndojnë fuqinë sunduese e shtypëse nuk kanë nevojë! A jeni në dijeni? Të mos guxojmë ta kërkojmë arsyen për jetë dhe këtë e bëjnë vetëm ata që pretendojnë të jenë shumë gjatë në pushtet.

Kjo është koha për ta përplasur grushtin mbi tavolinë, për të kundërshtuar për të pretenduar rolin që ju meritoni…Shumë lot…, të rinjtë të privuar nga e ardhmja e tyre, të moshuarit të privuar nga e kaluara e tyre, dhe toka po ngjyhet me lot. Nga këta lot do lulëzoj diçka e re, diçka ndryshe…, çfarë do të mund të shpërthente tani nëse jo revolucioni? Kush është djathtist do më akuzoj se jam majtist e kush është majtist do më akuzoj se jam djathtist. Jam kosovar (shqiptar)! Sfidoj këndo qoftë nëse më akuzon për këtë të fundit.

Jam kosovar dhe ndjej krenari për këtë! Kush nuk vuan nga etjet e mija? Më thoni sa nga ju nuk e mbajnë markën e kafshimit të kësaj urie! Ata po luajnë me këtë kartë vetëm e vetëm për të shkelur përsëri mbi dinjitetin tonë. Unë nuk kam dinjitet për të më shkelur e besoj se nuk keni as ju! Por, besoj fuqishëm që në zemrat tona ka ende një disi ‘vetë-dashuri’.

Asnjë nga këto qeveri nuk ka dhënë dhe nuk jep atë që vërtet e meritojmë, të ardhmen që fëmijët tanë e meritojnë. Ne po vuajmë pasojat e kësaj kleptokracije. Për çdo ditë të Zotit na cenohet pronësia e së drejtës e cila zbret nga sundimtarët qeveritar.
Nëse jeni ende duke lexuar këtë shkrim, atëherë besoj se ju keni marrë hapin e parë për vetën dhe fëmijën tuaj.
Lëvizja Vetëvendosje pati ditë më parë një protestë kundër hajnisë dhe ishte e bujshme, por edhe shumë konkrete. Besimtarët të besimit Islam kërkojnë me të drejt të drejtat e tyre tash e 12 vite për ngritjen e Xhamisë së Madhe…
Njeriu është i sigurt deri në linjën e pashmangshme. Durimit po i vije fundi në çdo aspekt. Revolucioni ka filluar tashmë.