LAJMI I FUNDIT:

Qëndrimi gjatë në një vend pune – besnikëri apo dembelizëm?

Qëndrimi gjatë në një vend pune – besnikëri apo dembelizëm?

Disa punëtorë qëndrojnë në një kompani të vetme për disa vite – madje edhe me dekada. A është ky një sinjal besnikërie apo dembelizmi?

Qëndrimi në një punë është jetik për të tërhequr vëmendjen e punëdhënësit të ardhshëm – kjo është narrativa mbizotëruese në fuqinë punëtore, edhe pse shumë punëtorë ndryshojnë shpesh punë dhe e ndryshojnë për vite me radhë. Megjithatë, disa punonjës shqetësohen për largimin nga puna para se të kenë mbushur të paktën një vit ose edhe më shumë, nga frika se rekrutuesit do t’i qortojnë ata pse nuk janë besnik i një pune, raporton bbc.

Në disa mënyra, ka kuptim që ‘njeriu i kompanisë’ – dikush që mbetet në një organizatë të vetme për vite, nëse jo gjithë karrierën e tyre – mbetet në një piedestal. Në fund të fundit, ata nderohen për fuqinë dhe fokusin e qëndrueshmërisë, besnikërisë dhe përkushtimit. Këto janë të gjitha cilësitë e dëshirueshme në një punësim të mundshëm, transmeton Telegrafi.


“Ka shumë konotacione pozitive për jetëgjatësinë në një rol, por ka edhe një shkallë të drejtë negativiteti”, thotë Jamie McLaughlin, CEO i kompanisë së rekrutimit me bazë në New York, “Monday Talent”.

Edhe pse ka shumë për të thënë rreth përvojës së gjatë – dhe shumë përfitime që mund të vijnë nga një punëdhënës – shpenzimi i gjatë në një rol mund të funksionojë kundër njerëzve në disa raste.

Disa rekrutues mendojnë se ka një ‘pikë kthese’ në të cilën besnikëria mund të sinjalizojë potencialisht vetëkënaqësi.

Dhe edhe për ata që nuk aplikojnë për punë, mund të ketë arsye të tjera për të filluar kërkimin përreth pas një kohe.

Pika e kthesës

Ka shumë të vërteta në idenë se qëndrimi i gjatë në një kompani përgjithësisht shihet në mënyrë të favorshme.

Është një tregues i ekspertizës, thotë McLaughlin – një bast i sigurt që dikush  ka qenë i suksesshëm në një pozicion për një kohë të gjatë i njeh vërtetë gjërat e tij – dhe i besnikërisë së kompanisë. Ai gjithashtu tregon se punëtorët kanë kuptuar se çfarë duan nga një rol, shton ai.

Për disa punëdhënës, megjithatë, ekziston një pikë në të cilën qëndrimi në një vend mund të fillojë të reflektojë keq tek një punëtor.

“Tetë, nëntë, 10 vjet, kjo është fantastike”, thotë ai. “Por 15, 17, 19 vjet… ka një ndryshim të madh atje. Mendoj se ka një dritare ku ekuilibri prishet”.

Për shembull, të qenit në një pozicion për një kohë të gjatë mund të sinjalizojë se zhvillimi profesional ka ngecur, ose punëtorët nuk kanë alternativ tjetër.

“Nëse keni qenë vetëm në një industri, në një biznes, kjo mund t’ju bëjë paksa njëdimensional”, thotë McLaughlin.

“Nga këndvështrimi i një menaxheri të punësimit, do të pyesja se sa i ndryshëm është stili i tyre i të mësuarit dhe zhvillimit? A janë ata të gatshëm të ndërmarrin rreziqe apo janë të kundërshtuar ndaj rrezikut? A janë mjaft dinamikë? Ju mund ta shikoni atë dhe të shkoni, sa i motivuar është ky person? Pse nuk kanë dashur të lëvizin?”, shtoi ai.

Claudia B Kropf, nënpresidente e burimeve njerëzore në Shoqatën Kombëtare të Tregtarëve të Automobilave me bazë në SHBA dhe themeluese e konsulencës së HR Monday’s Row, pajtohet se qëndrimi i gjatë mund t’i bëjë menaxherët e punësimit të pyesin nëse punonjësit i mungon ambicia.

Ajo beson se “pengesa më e madhe e qëndrimit shumë gjatë në një pozicion është të ndihesh rehat me status quo-në”, gjë që mund ta bëjë një punëdhënës të mundshëm të shqetësohet se dikush mund të jetë shumë i rrënjosur në kulturën e një kompanie për t’u përshtatur shpejt me një tjetër.

“Dikush ka qenë diku 15, 20 vjet, dhe ju duhet të pyesni veten, a janë ata të institucionalizuar?”, thotë McLaughlin dhe pyet, “A janë vetëm pjesë e mobilieve? Sa të adaptueshëm mund të jenë ata në të vërtetë?”

Këto pyetje, të kombinuara me paragjykimet ekzistuese në lidhje me papërshtatshmërinë e punëtorëve më të vjetër, mund të jenë të dëmshme.

Sigurisht, vë në dukje Kropf, këto gjykime janë tërësisht subjektive – nuk ka asnjë përgjigje universale se si të gjithë menaxherët e punësimit do t’i gjykojnë punonjësit me mandat të gjatë.

“Një person mund të shohë besnikëri në më shumë se 15 vite shërbimi,” thotë ajo, “ndërsa një tjetër mund të shohë apati.” Prandaj, mund të jetë në dorën e aplikantit që të përshkruajë atë qëndrim të gjatë si një forcë dhe jo një dobësi.

Përjashtimet nga rregulli

Edhe pse mund të ketë flamuj të kuq rreth jetëgjatësisë, ka edhe nuanca të varrosura brenda numrit të viteve në një CV.

Për shembull, shumë lëvizje brenda një kompanie të vetme mund të zbusin disa nga negativet që lidhen me qëndrimin në vend.

“Nëse je diku 15 vjet, por ke ngritur nivele çdo dy vjet, kjo është si të ndryshosh punë”, thotë McLaughlin. Kjo e bën që kohën e shpenzuar shumë gjatë në të njëjtën kompani shumë më të këndshme, sepse nënkupton që ju keni marrë shumë përvojë të ndryshme gjatë atyre viteve, thotë ai. Nga ana tjetër, McLaughlin shton, “nëse keni qenë diku mbi 15 vjet dhe keni pasur një titull pune, kjo mund të jetë një shqetësim, përveç nëse jeni në krye të lojës tuaj”.

Disa shtigje karriere kërkojnë të qëndroni të vendosur për një dekadë ose më shumë për të grumbulluar përvojën e nevojshme për një titull të ri pune. “Nëse je një kontabilist ose avokat”, thotë McLaughlin, “Unë nuk mendoj se ka aq shumë konotacion negativ nëse ke qenë diku 10 ose 15 vjet, të lëvizësh lart dhe të bëhesh partner. Në ato profesione, kjo është pak a shumë rruga që ju bëni”.

Kjo qëndron në kontrast të thellë me, të themi, profesionet krijuese, ku ai argumenton se lëvizja është shpesh mënyra më e mirë për të avancuar aftësitë dhe për të hapur mundësi karriere. “Kur lëvizni nga një agjenci ose ekip në tjetrin, rrjeti juaj ndryshon, baza e klientëve tuaj ndryshon, shefi juaj ndryshon, mësimi dhe zhvillimi juaj ndryshon. Jeni të ekspozuar ndaj sfidave të reja, njerëzve të rinj, ideve të reja”.

Plus, thotë Kropf, bota po ndryshon vazhdimisht – dhe punonjësit duhet të vazhdojnë me teknologjinë e re për të qëndruar konkurrues. Punëtorët, punët e të cilëve evoluojnë dhe u ofrojnë atyre aftësi të reja, nuk mund të lihen pas.

Faktori i kompensimit

Përtej opinioneve të menaxherëve të punësimit, qëndrimi për një kohë të gjatë mund të ketë gjithashtu efekte negative te punëtorët, veçanërisht në lidhje me pagën.

Për shumë punonjës, ka shumë mundësi për të fituar rritje të pagave ndërsa qëndrojnë brenda një organizate të vetme, për sa kohë që ekziston një kulturë e lëvizshmërisë në rritje – njerëzit nuk duhet domosdoshmërisht të ndryshojnë punëdhënësit për të parë progresin e pagave të tyre të paktën disi.

Megjithatë, qëndrimi për një kohë të gjatë në një punë mund të dëmtojë potencialin e fitimit, edhe nëse nuk pengon rritjen e titullit të punës.

Promovimi i rregullt brenda së njëjtës organizatë mund të nënkuptojë që punonjësit të ngjiten në shkallët e karrierës së punës po aq shpejt sa dikush që kërcen nga puna në punë, thotë McLaughlin, transmeton Telegrafi.

Megjithatë, edhe nëse marrin ngritje të rregullta, qëndrimi në vend mund të nënkuptojë më pak para. Një sondazh i vitit 2022 në SHBA i kryer nga kompania e listës së pagave ADP tregon se njerëzit që ndërruan punë panë, mesatarisht, afër 2 për qind më shumë rritje vjetore të pagave sesa ish-kolegët e tyre që qëndruan pranë.

Ky është veçanërisht rasti mes tregut aktual të ngushtë të punës, pasi punëdhënësit u ofrojnë stimuj të mëdhenj për të sjellë talente në organizatat e tyre. Një sondazh i vitit 2022 me më shumë se 2,600 punëtorë në SHBA nga organizata kërkimore “Bordi i Konferencës” tregoi se 20 për qind e njerëzve që ndryshuan punë gjatë pandemisë panë një rritje page 10 për qind deri në 20 për qind dhe gati një e treta e të anketuarve patën një goditje edhe më të madhe mbi 30 për qind më shumë se sa kanë bërë më parë. Modeli është i ngjashëm në Mbretërinë e Bashkuar, ku ndërruesit e vendeve të punës gjithashtu korrnin përfitime nga paga.

Këto stimuj pagash janë një nga arsyet pse shumë njerëz në vende, përfshirë SHBA-në dhe Britaninë e Madhe, veçanërisht punëtorët e rinj, aktualisht po ndryshojnë punë në vend që të qëndrojnë me një punëdhënës të vetëm.

Të qëndrosh apo të shkosh?

Megjithatë, edhe me gjithë këtë në mendje, punëtorët nuk duhet domosdoshmërisht të ikin nga punët e tyre të vjetra.

Ndërsa ka konsiderata të vlefshme nëse qëndroni në një pozicion ideja më e mirë, është gjithashtu e rëndësishme që punonjësit të jenë të lumtur.

“Nëse ke gjetur diku që dashuron”, thotë McLaughlin, “dhe ndihesh rehat atje, ndihesh se je kujdesur atje dhe je i paguar mirë dhe i respektuar, nuk ke nevojë të lëvizësh vetëm për hir të atë”.

Por mbajtja e syve përpara në të njëjtën kohë mund të jetë një ide e mirë.

McLaughlin thotë se nëse jeni afër kufirit të pesë viteve, ia vlen të vlerësoni se ku jeni dhe të shikoni se çfarë tjetër mund të bëni më tepër ose më ndryshe .

“Dëshironi të siguroheni që roli juaj ka evoluar me jetën tuaj; ky është me të vërtetë pikë referimi,” thotë ai.

“Çdo pesë vjet apo më shumë duhet të hapni derën, vetëm për të parë se cilat mund të jenë opsionet tuaja. Vetëm për shkak se jeni duke biseduar me njerëz nuk do të thotë se jeni të pakënaqur ose po ndryshoni punë. Ju thjesht po bëni kujdesin e duhur në karrierën tuaj”, përfundoi McLaughlin. /Telegrafi/