U artësofshi…

Elona Caslli

Disa ditë më parë në rrjetet sociale u përballa me një folje në mënyrën dëshirore, të cilën nuk e kisha dëgjuar kurrë më parë: U artësofshi!

Bekim Lumi, një artist nga Kosova, do të krijonte këtë trajtë drithëruese të dëshirores.

Hap nxitimthi fjalorin “Shqip-Shqip” për të parë në ekziston një folje e tillë dhe përballem vetëm me këtë familje fjalësh:

Art, artist, artistik, artistikisht….

Nuk ekziston folja sipas së cilës ti shndërrohesh në art. Filloj ta zgjedhoj me zë në kohë dhe mënyra të ndryshme: Artësohem, artësohesh, u artësova, do të artësohemi, u artësofshi!

Rrjedh natyrshëm zgjedhimi dhe pesha e dëshirores është unike: U artësofsh; u shndërrofsh në art; u shndërrofsh në tingull që ta do shpirti dhe në fjalë që ta do zemra. U artësofsh, njësoj si t’i thuash dikujt “paç jetën e gjatë”.

Kam nevojë ta shoh këtë qënie. Kush është? Përballem me foton e tij. Një kafkë e rrumbullakët, një shikim i mekur dhe një gjysmë buzëqeshje si për të kujtuar kohët e largëta kur qeshej me zë të lartë.

Mediat shkruajnë se ka shkuar përtej jetës, ndonëse unë besoj se ai ka jetuar gjithmonë përtej saj.

Tanimë ai është zhytur në heshtjen pa kthim, por nëse do të mund t’i jepte qoftë edhe një çast të vetëm zë heshtjes së tij, do t’i kërkoja ta shqiptonte me zërin e tij të plotë këtë folje hyjnore: U artësofshi!

Të artësohesh, të jesh pranë të vërtetës, të jesh pranë dhimbjes, të jesh pranë mendimit, të jesh pranë frymës, të jesh pranë njeriut, të jesh pranë së mirës, të jesh pranë dashurisë, të jesh pranë shpirtit, të jesh pranë gjithçkaje ku rreh impulsi i jetës.

Të shkruash për humnerën e njeriut, t’i japësh zë, ta veshësh me fjalë, e fjalët t’i vendosësh në gojën e një personazhi, e personazhin ta ngjisësh në skenë, e ta ndjekësh me sy dhe të kuptosh se të gjithëve na ndan sipërfaqja, por na bashkon humnera.

Dhe të kompozosh, dhe fjalën ta bësh tingull, e tingulli të marrë udhën për të trokitur tek aorta, për t’i shtuar rrahjet, për të thënë se e vërteta ime është edhe e vërteta jote, se mendimi im është edhe mendimin yt, se drithma jote është edhe drithma ime.

Dhe të pikturosh, të derdhësh mbi kanavacë, një gjendje, një shpirt një ndjesi. T’i japësh ngjyrë jetës dhe ngjyrat e saj t’i shpërndash dhe teksa shumë sy do të derdhen mbi atë peizazh të kuptosh se shumë njerëz në heshtje do të thonë: Ky jam unë dhe kjo është ngjyra ime. Unë nuk jam vetëm.

Dhe të përkthesh në gjuhën tënde, një mendje që ka menduar në tjetër gjuhë, që ka jetuar në tjetër vend për të kuptuar së fundmi se e vërteta në jetë nuk ka kombësi dhe se ne të gjithë nuk jemi qytetarë të një qyteti, por qytetarët e një planeti.

Sqarim i Telegrafit: Në rubrikën “7 shkronja”, të edicionit të së dielës të Kohës Ditore, regjisori dhe profesori tashmë i ndjerë, Bekim Lumi, kishte shkruar: “ARTËSIM: Kohë më parë, në përpjekje e sipër për të mos huazuar fjalë të huaja aty ku kjo nuk është e nevojshme, më duket se e krijova një fjalë të re në shqip. ‘Artësim’. Simbas shpjegimit tim, kjo fjalë e ka kuptimin e përmbushjes, të formimit, të lartësimit, të emancipimit, të iluminimit e të fisnikërimit përmes artit. Të gjithë ata që i çmojnë dhe i duan mundësitë e shumta fjalëformuese dhe shprehëse të gjuhës shqipe mund ta përdorin këtë fjalë në formën: ‘artësim’, ‘me artësue’, ‘me u artësue’, ‘të artësosh’, ‘të artësohesh’, apo kur e uron dikë në formën ‘u artësofsh’, ose edhe ‘Zoti të artësoftë’”.