Lufta në Siri, ja sa shqiptarë morën pjesë dhe sa u vranë (Shifrat)

Krizë tek ISIS, braktisje dhe vetëm 50 USD në muaj xhihadistëve. Ç’po ndodh me familjet shqiptare atje
Shifrat – Në luftime të drejtpërdrejta, sipas agjencive antiterror në Shqipëri, u përfshinë 70 shtetas nga vendi ynë dhe 20 prej tyre humbën jetën

Paga – Luftëtarët e mbetur tashmë paguhen vetëm me 50 dollarë në muaj dhe kjo është ajo me çka duhet të mjaftohen

Daci – Një tjetër rast është ai i imamit të Leshnicës, Almir Daci, i cili u vra në beteja të kota, i urdhëruar nga shefat e tij arabë të ISIS-it

Mariglen Mullai

Rreth katër vite më parë kur ethet e luftës në Siri, luftë e cila lindi si përpjekje për të rrëzuar regjimin shtypës të Bashar Al Assad, prekën dhe Shqipërinë, disa udhëheqës spiritualë, imamë të vetëshpallur nisën t’u bëjnë thirrje ndjekësve të tyre për xhihad luftarak. Në këtë pikë nuk mund të thuhet se e patën punën të vështirë, pasi për tokat e shenjta të Shamit (Siria) gjenden plot transmetime të cilat e bëjnë luftën detyrim për besimtarët myslimanë.

Nga ana tjetër premtimi për një shembje të shpejtë të Assadit u ndërthur me premtimin e një jete në një shtet ku do të sundojë ligji i Islamit, në një territor të shenjtë. Me fjalë të tjera ëndrra e çdo besimtari naiv, premtohej dhe më saktë shitej si realitet. Luftëtarit, në rrugën e Allahut, i takon me hak plaçka e luftës, e nuk kishte pse të ishte ndryshe edhe për vëllezërit që do të luftonin nga Shqipëria.

Po kështu edhe për predikuesit premtimet ishin të mëdha, pasi ndoshta në të ardhmen në një shtet islam edhe ata nuk do të ishin më ata predikuesit e vegjël të Tiranës ku për pak njohje e popullaritet nxituan të vetëshpallen e nuk patën as durim sa të përzgjidheshin prej KMSH-së.

Shqiptarët në luftë

Por sidoqoftë e vërteta, premtimeve të tyre u vunë veshin jo pak, por 70 persona të cilët u përfshinë direkt në luftime, e madje disa syresh morën pas edhe familjet. Ndër ta, deri në momentin që flasim 20 persona, patën fatin e keq të përballen me vdekjen. Fillimisht si luftëtarë pa eksperiencë, shqiptarët u përdorën si mish për top në misione vetëvrasëse pa asnjë mëshirë nga komandantët e ISIS. Me davaritjen e mjegullës së dalldisë kolektive edhe për shqiptarët e Sirisë filloi të vizatohej në sfond, një tjetër realitet, pa shumë lidhje me atë që kishin imagjinuar.

Sukseseve të bujshme të Shtetit Islamik u ka ardhur fundi dhe me territoret që po tkurren nga dita në ditë si pasojë e sulmeve të koalicionit, por edhe nga forcimi i pozitave të Assad-it, kushtet e mbijetesës në kalifat sa vijnë e bëhen më mizerabël. Rezervat në valutë të ISIS janë goditur rëndë me hedhjen në erë të një depozite prej 500 milionë dollarësh amerikanë, nga bombardimet e USA.

Luftëtarët e mbetur tashmë paguhen vetëm me 50 dollarë në muaj dhe kjo është ajo me çka duhet të mjaftohen. I kthjelluar për këtë realitet shqiptari Ervin Hasanaj tentoi t’i shmangej, por gjeti mizorisht vdekjen, i ekzekutuar nga të ashtuquajturit vëllezër. Një tjetër rast është ai i imamit të Leshnicës, Almir Daci, i cili u vra në beteja të kota, i urdhëruar nga shefat e tij arabë të ISIS-it, për të cilët të huajt mbeten thjesht ushtarë.

Familjet e disa prej të rënëve kanë mbetur gjithashtu brenda lakut të Shtetit Islamik, duke i shtuar kështu tragjedisë së vdekjes, një tragjedi tjetër, siç është ajo e ndarjes për një kohë të pacaktuar nga pjesa tjetër e familjes në Shqipëri.

Imamët përçarës

Në vazhdën e këtyre ngjarjeve ajo që të bën më shumë habi është lehtësia me të cilën disa prej këtyre imamëve të vetëshpallur, i konsiderojnë veprimet e tyre si totalisht legjitime (fetarisht). Duket se në mendjet dhe zemrat e tyre nuk ka asnjë brengë në lidhje me fatkeqësitë që mbollën me propagandën e tyre të sëmurë.

Në fakt, vdekja e mbi 20 personave dhe brengat e vuajtjet e dhjetëra të tjerëve janë gjynahe të mëdha, dhe pjesërisht të pamundura për t’u gjykuar nga një gjykatë, e rrjedhimisht për shkak të gënjeshtrave që ata shpërndanë në fund do jetë Zoti ai që do gjykojë ata mbi duart e të cilëve qëndron gjaku i 20 të vrarëve në Siri. Tashmë, të gjithë po shohin me këtë realitet, që iniciatorët e këtij zullumi, imamët e vetëshpallur, gjenden pas hekurave me dënime disavjeçare.

Pjesa tjetër e të gënjyerve të mbërthyer në zonat e luftës, e ka të vështirë kthimin në vendlindje, pasi përballen me dënime të rrepta me burg dhe familjarët e të vdekurve, do të kenë përjetë dhimbjen që të afërmit e tyre humbën jetën për një çështje të pavlerë. /Shqip/