Shkencëtari sportiv francez, Antoine Vayer ka mbledhur pamje nga arkiva e garava në çiklizëm, aty ku ka garua Lance Armstrong ndër vite dhe gjeti një veprim mbresëlënës që ish-çiklisti bëri përpara se të rriste shpejtësinë e tij në mënyrë të konsiderueshme: ai preku pjesën e pasme të biçikletës së tij. Për këtë arsye, ai ngriti dyshimin nëse amerikani përdori një motor në biçikletën e tij për vite me radhë.
E vërteta është se ky lloj mashtrimi teknologjik nuk është i ri në botën e pedaleve. Në vitin 2016, zinxhiri CBS zbuloi se një nga skuadrat Sky, një nga më të rëndësishmet në çiklizmin botëror, ishte nën hetim sepse biçikletat e anëtarëve të saj peshonin 800 gram më shumë se ato të pjesës tjetër të çiklistëve. Pesha ekuivalente me atë të një motori të vogël.
Si funksionojnë motorët
Pajisjet ekzistojnë që nga viti 1998 dhe shiten në të gjithë botën, megjithëse janë të ndaluara në fushën profesionale. Sidoqoftë, në kohën e garës, disa prej tyre arrijnë t’i fshehin ato brenda biçikletave të tyre. Ato peshojnë afërsisht 800 gramë dhe janë të përbërë nga një motor që mund të prodhojë 500 wat energji dhe një bateri që mund të futet brenda shishes që konkurrentët mbajnë nën shalë.
Motori ka formë si cilindër dhe ndodhet brenda njërit prej tubave të biçikletës. Përmes kabllove lidhet me dhëmbët e rrotave të pasme dhe pasi aktivizohet, me anë të një butoni të fshehur , fillon të shtyjë pedalet.
Forca e prodhuar nuk është e mjaftueshme për të ndaluar çiklistin t’u jap pedaleve, por është një “ndihmë” për të shmangur lodhjen.
“Nuk është si të ngasësh një motor. Ju duhet të punoni shumë për ta bërë atë të ngasë”, shpjegoi Harry Gibbings, kreu i Typhoon, një kompani që prodhon këto lloje biçikletash, në një intervistë me BBC në korrik të vitit 2016.
Mashtrimi teknologjik është i njohur në botën e çiklizmit, aq sa Jean-Pierre Verdy, ish- drejtori i Agjencisë Franceze Anti-Doping, kishte shpjeguar në vitin 2017 se ai ishte në dijeni të situatës, por që nuk ishte e lehtë të luftohej kundër saj: “Ka qenë në tre apo katër vitet e fundit kur kam dëgjuar për përdorimin e motorëve”.
Ishte ai që këtë javë, duke folur për gazetën franceze Le Parisiene, vuri në dukje prova kundër Armstrongut: “Ai është mashtrimi më i madh. Me bashkëpunim në të gjitha nivelet. Ai mori trajtim të veçantë. Shumë më thanë që nuk duhej të trajtoja legjendat, se do ta gjeja veten të vetëm. Por, nëse legjendat bazohen në diçka … unë gjithashtu mendoj se ai kishte një motor në biçikletë”.
Ish-menaxheri ndërmjet viteve 2006 dhe 2015 siguroi që amerikani përdori ndihmë të paligjshme për të përmirësuar performancën e tij në një nivel mekanik dhe për të fituar shtatë turne të Francës me radhë (1999-2005).
“Unë ende i kam imazhet në kokën time të një skene mali ku ai i la të gjithë mbrapa. Në fund të garës, unë thirra të gjithë specialistët që njoh dhe ata nuk e kuptuan se si performanca e tyre ishte e mundur, madje edhe me EPO (hormon natyror i proteinave që rrit sasinë e oksigjenit që arrin në muskujt e çiklistëve). Diçka nuk ishte në rregull dhe të gjithë specialistët më thanë të njëjtën gjë”, siguroi ai.
Imazhi i Armstrong u njollos më 12 qershor të vitit 2012, USADA (Agjencia Anti-Doping e Shteteve të Bashkuara) zyrtarisht akuzoi Armstrong për përdorimin e EPO, transfuzioneve të gjakut, testosteronit dhe kortikosteroideve midis viteve 1998 dhe 2011. Më 22 tetor të atij viti, UCI zbatoi vendimin dhe i hoqi shtatë titujt që kishte fituar. /Telegrafi/
