Denazifikimi sipas Moskës: Zhbërja e Ukrainës dhe ukrainasve

Claudio del Frate

Çfarë nënkupton Moska për denazifikim? Jo vetëm thyerjen e plotë në fushën e betejës të kundërshtarëve ukrainas, por edhe një vepër të mëtejshme “pastrimi” të gjithë aparateve shtetërorë, politikë e ushtarakë, riedukimin e popullsisë “për së paku një brez”, fshirjen e përgjithshme të emrit Ukrainë. Burimi është përmbi çdo dyshim, sepse plani i llahtarshëm është botuar në faqen e agjencisë “Novosti”.

Plani shtazarak i pastrimit është treguar në një artikull të gjatë, të nënshkruar nga editorialisti Timofej Sergeicev, me titull “Çfarë duhet të bëjë Rusia me Ukrainën”, të botuar në të njëjtat orë në të cilat bota zbulonte tmerret e masakrave mbi civilët në Buça.

Denazifikimi është një kërkesë që Kremlini e quan të pakthyeshme, edhe se deri më sot nuk ishte shpjeguar në imtësi. “Denazifikimi është i nevojshëm, sepse një pjesë e madhe e popullit – me gjasë shumica – është e zotëruar dhe e joshur nga regjimi nazist”, sulmon “Novosti”. Pra, synimi i parë është që “nazistët që kanë marrë armët duhet të shkatërrohen më së shumti në fushën e betejës”. Vlen të kujtohet se Putini në më shumë se një rrethanë ka krahasuar Zelenskyn dhe qeverinë e tij, ushtrinë e rregullt të Ukrainës që kundërshton mësymjen ruse me batalionet – si Azov – që imitojnë simbologjinë naziste.

Të gjithë në të njëjtin kazan. Pra, “përveç drejtuesve, janë fajtorë edhe një pjesë e rëndësishme e masave që janë naziste pasive, bashkëpunëtorë të nazizmit”.

Operacioni i pastrimit nuk duhet të jetë vetëm fizik e ushtarak, por të përfshijë edhe sferën e kulturës e të edukimit ”që sendërtohet nëpërmjet shtypjes ideologjike (shfarosje) të qëndrimeve naziste dhe një censure të rreptë: jo vetëm në fushën politike, por edhe detyrimisht në atë të kulturës e të arsimit”. Për nënshkruesin e artikullit kuptohet vetvetiu se “denazifikimi mund të bëhet vetëm nga fituesi”. Aspak forca paqeje ndërkombëtare, aspak OKB. Bëhet fjalë për larje hesapesh, e gjitha brenda e përbrenda Rusisë. ,E siç sqarohet pak më tutje, “nuk mund të kryhet me një kompromis, mbi bazën e një formule si NATO-jo, BE-po”.

Një synim i një përmase të tillë nuk arrihet me sot e me nesër. “Kohët e denazifikimit në asnjë mënyrë nuk mund të jenë më të pakta se një brez, mbasi nazifikimi i Ukrainës ka vazhduar për më shumë se tridhjetë vjet, së paku duke filluar që nga 1989”.

Në ç’drejtim? “Veçoria e Ukrainës bashkëkohore të nazifikuar qëndron në mungesën e karakterit e në dyvlershmërinë që i lejojnë nazizmit të fshihet në dëshirën për ‘pavarësi’ e për një rrugë ‘evropiane’ (perëndimore, filoamerikane) të ‘zhvillimit’”. Pra, si duhet vazhduar? “Emri ‘Ukrainë’ nuk mund të mbahet si titull i çfarëdo njësie shtetërore krejtësisht të denazifikuar në një territor të liruar”, por këtu “Novosti” le të hapur mundësinë që për territor të liruar të mos mendohet i gjithë vendi i sotëm, por vetëm pjesa e tij lindore. Do të ktheheshim kështu në shëmbëlltyrën e një kohe të Luftës së Ftohtë, me dy Ukraina sipas modelit të dy Gjermanive. Mbetet se “në ndryshim, për shembull nga Gjeorgjia apo vendet baltike, Ukraina, siç ka vërtetuar historia, është e pamundur si shtet kombëtar dhe përpjekjet për të ‘ndërtuar një’ çojnë natyrisht në nazizëm”. Pra, “denazifikimi i Ukrainës është edhe de-evropianizimi i pashmangshëm i saj”.

“Në kohë paqeje, denazifikimi duhet të shkojë gjatë disa drejtuesve: zhdukje e formacioneve të armatosura naziste … krijim i organeve të vetëqeverisjes publike e të milicive … instalim i hapësirës informative ruse… tërheqje e materialeve mësimore dhe ndalim i programeve edukative në të gjithë nivelet që përmbajnë udhëzime ideologjike naziste … publikim i emrave të bashkëpunëtorëve të regjimit nazist, duke i përfshirë në punët e detyrueshme për rindreqjen e infrastrukturave … krijim i organizmave të përhershme të denazifikimit për një periudhë prej 25 vitesh”. Një shpëlarje truri.

Mbyllja përfundimtare: “Për të vënë në jetë planin e denazifikimit të Ukrainës, vetë Rusia më së fundi duhet të ndahet nga miklimet filo-evropiane e filo-perëndimore, të sendërtohet si aspirata e fundit për të mbrojtur e ruajtur vlerat e Evropës historike”. Shkurt, mesazhi nuk vlen vetëm për ukrainasit nën bomba. /Burimi: Corriere della Sera/Përktheu: Eugjen Merlika/