BQE-ja injekton miliarda euro për të mbrojtur vendet e Eurozonës me borxhe të larta

Banka Qendrore Evropiane po përdor programin e saj të blerjes së bonove, i cili filloi që në periudhën e pandemisë COVID-19, për të mbrojtur vendet e Eurozonës me borxhe të larta nga efektet e vendimit të saj për të reduktuar programet stimuluese, si rrjedhojë e përpjekjeve të vazhdueshme për të luftuar inflacionin.

Në muajin mars, BQE përfundoi me blerjet neto në vazhdën e programit të saj të blerjeve emergjente për periudhën e pandemisë, por tashmë po fokuson riinvestimet e obligacioneve të maturuara drejt vendeve anëtare të bllokut me një sistem financiar më të dobët.

Ndërmjet muajve qershor dhe korrik, BQE injektoi 17 miliardë euro në tregjet italiane, spanjolle dhe greke, duke lejuar që portofoli i saj për borxhin gjerman, holandez dhe francez të bjerë me 18 miliardë euro, sipas llogaritjeve të Financial Times bazuar në të dhënat e bankës qendrore.

“Devijimi tani është shumë i madh. Duket se BQE ka qenë shumë aktive duke riinvestuar në vendet periferike pothuajse të gjitha të ardhurat nga vendet kryesore të bllokut”, tha Frederik Ducrozet, kreu i studimeve makroekonomike në Pictet Wealth Management.

Riinvestimet nxjerrin në pah synimin e BQE-së për të ruajtur një kufi për sa i përket kostove të huamarrjes për vende të tilla si Italia dhe për të parandaluar një krizë të borxhit në Eurozonë, në një kohë kur banka qendrore po tërhiqet nga politikat monetare lehtësuese që e kanë mbështetur bllokun që nga kriza e borxhit një dekadë më parë.

Këto përpjekje vijnë pasi BQE-ja muajin e kaluar rriti normat e interesit për herë të parë që nga viti 2011, pasi mori vendimin për të përfunduar programin PEPP dhe një skemë më afatgjatë të blerjes së obligacioneve, të quajtur si “programi i blerjes së aseteve”.

Politikëbërësit e BQE-së dhe investitorët janë të shqetësuar se shtrëngimi i politikave monetare do të zgjerojë hendekun midis ekonomive më të forta dhe më të dobëta të rajonit, i quajtur ndryshe si rreziku i fragmentimit. Kjo bëri që diferencat midis yield-eve të obligacioneve 10-vjeçare italiane dhe atyre standarde gjermane të rriteshin akoma më shumë, duke arritur deri në 2.4 pikë përqindjeje në qershor, një nivel që për herë të fundit u arrit gjatë trazirave të tregut në ditët e para të pandemisë. /Telegrafi/