Riviera shqiptare, mijëra nuanca të së kaltrës (Foto)

Është e qartë për të gjithë se Shqipëria tani ka hyrë në radarët e destinacioneve turistike për mos u humbur. Është afër, e lirë dhe plot me thesare për t’u vizituar. Le të zbulojmë së bashku pesë vendet që nuk duhet të humbasim gjatë një udhëtimi në vendin e shqiponjave.

Kështu shkruan gazetarja dhe udhëtarja e njohur italiane, Francesca Masotti, në një artikull të publikuar në blogun e saj “Francesca on the top World”.

Tirana: qyteti që nuk fle kurrë

Kryeqyteti shqiptar është gjithnjë e duke u konsideruar nga turistët (kryesisht italianë) kuriozë për të zbuluar në një fundjavë një qytet të ndryshëm nga e zakonshmja, dhe më të famshëm, si destinacione të udhëtimit.

I lidhur me shumicën e aeroporteve më të mëdha italiane, Tirana vizitohet gjatë një fundjave apo edhe gjatë një qëndrimi më të gjatë.

Për mos t’u humbur një vizitë në të paktën në një nga tre muzetë , kushtuar viteve të diktaturës komuniste, BunkArt, e ndërtuar brenda një bunkeri të madh antiatomik të vendit, BunkArt2, dedikuar viktimave të regjimit, dhe Shtëpia e gjetheve, në të cilën është zhvilluar aktiviteti i policisë sekrete shqiptare.

Për të zbuluar më shumë rreth viteve të diktaturës, zgjidhja më e mirë është të rezervoni turin e Tiranës komuniste të “Good Albania”, një itinerar që zgjat rreth tetë orë që ndalon në vendet kryesore të lidhura me ato vite të tmerrshme duke përfshirë, përveç muzeve të cituar, Bllokun, lagjen dikur të ndaluar nga popullata dhe e rezervuar ekskluzivisht për elitën politike, sot zona më e preferuar e qytetit.

Për të vizituar pastaj dy vendet më të famshme të Tiranës, të rinovuara kohët e fundit, Pazari i Ri, tregu i ri i qytetit ku mund të shijoni disa gatime lokale dhe të ndaloni të shijoni peshk të freskët në një nga restorantet aty pranë, dhe Sheshi Skënderbeu, zemra e kryeqytet shqiptar, rezultat i një projekti madhështor arkitektonik që përfshin këmbësorët dhe mbjelljen e qindra pemëve. Dhe për pazar? Kruja, kryeqyteti i lashtë i mbretërisë shqiptare, 40 minuta larg Tiranës, me pazarin e vjetër osman të rinovuar është zgjidhja ideale për të bërë blerje tipike interesante (pa harruar megjithatë të vizitoni Muzeun e Skënderbeut, kushtuar heroit kombëtar që pikërisht këtu, në ‘400 i rezistoi pushtimit osman).

Riviera shqiptare; mijëra hije të së kaltrës

Ju nuk mund të thoni se keni qenë në Shqipëri pa kaluar pak kohë në Rivierën e bukur shqiptare, shtrirjen e bregdetit që del nga kalimi malor i Llogarasë dhe përfundon në kufirin me Greqinë. Bregdeti jugor i Shqipërisë është vendi i plazheve idilike, gjiret e fshehura, fshatrat ortodokse me kisha me kupola blu dhe manastire të fshehura në pyje që shpëtojnë nga syri më i hutuar. Zgjidhja më e mirë gjatë pushimeve është të ndaloni në një ose dy fshatra dhe pastaj të eksploroni mjedisin.

Zgjedhja në mënyrë të pashmangshme bie mbi Dhërmiun, fshatin më simpatik të Rivierës me plazhet e tij të mahnitshme dhe plazhin aty pranë të Drimadhës, një nga më të bukurit e bregdetit Jon, Himara, e rrethuar nga plazhet e mbuluara me ujë kristal është destinacioni i përsosur për të vizituar kalanë mbresëlënëse të Ali Pashë Tepelenës, ose Saranda, e konsideruar kryeqyteti i Rivierës, me klubet e tij të famshme, restorantet, , si dhe një bazë ideale për të arritur në afërsi të Ksamilit, plazhit të fundit në brigjet shqiptare para se të hysh në territorin grek. Cilado qoftë zgjedhja se ku të qëndroni, plazhet për të eksploruar përgjatë bregdetit, përveç atyre të përmendura më sipër, janë shumë dhe meritojnë një vizitë.

Dy ndalesa të tjera të padurueshme për ata që vendosin të shkojnë në rivierën shqiptare janë Parku Arkeologjik i Butrintit, parku më i madh në Shqipëri dhe një nga më mirë të ruajturit në Ballkan, që ndodhet prapa Ksamilit, ku mbahen dëshmitë e paçmueshme. ‘Epoka ilire, greke, romake, otomane dhe veneciane, dhe Syri i Kalter, një pranverë e thellë karstike prej 50 metrash nga e cila rrjedh uji në një mijë hije të së kaltrës dhe jeshiles”.

Gjirokastër; qyteti muze i Shqipërisë

Vendi i Trashëgimisë Botërore që nga viti 2005, shembulli unik i arkitekturës otomane dhe qytet-muze i vendit, Gjirokastra është destinacioni më interesant i Shqipërisë. Jo vetëm për bukurinë e saj të padiskutueshme, por edhe për vendndodhjen e saj piktoreske, të rrethuar me male dhe të vendosura pak kilometra nga kufiri grek. Turi në qytet fillon nga pazari i vjetër, i rinovuar kohët e fundit, me ndërtesa tradicionale të shndërruara në dyqane, ku shiten qilima të punuar me dorë, objekte për shtëpi dhe suvenire të llojeve të ndryshme.

Nga pazari merr rrugën që të çon në Kështjellën e Gjirokastrës, n të cilën ndodhen një muze kushtuar armëve dhe një aeroplan ushtarak amerikan i Luftës së Dytë Botërore. Është më mirë të qëndrosh pak ‘këtu për të admiruar spektaklin e qytetit nga lart, me çatitë karakteristike të saj me ngjyrë gri. Për mos tu humbur pastaj është një vizitë në një nga shtëpitë tradicionale gjirokastrite siç janë shtëpia Skenduli ose shtëpia Zhekate, që i përkasin dy prej familjeve më të pasura në qytet.

Gjirokastra është edhe shtëpia e dy prej njerëzve më të njohur shqiptarë të të gjitha kohërave: Enver Hoxha, diktatori komunist, i cili sundoi vendin për më shumë se 40 vjet, vendlindja e të cilit është kthyer në një muze etnografik, dhe Ismail Kadare, shkrimtari i njohur shqiptar, autor i romaneve të shumta të përkthyera në të gjithë botën, ka lindur në një shtëpi të bukur të qytetit të vjetër ajo është tani një muze( (deri në 29 shtator ju mund të vizitoni ekspozitën “Flashback: Shqipëria në vitet ’90” me fotografi të Robert Pilcher).

Berati, qyteti i dritareve të mbivendosura

Pak më shumë se një orë larg nga kryeqyteti, këtu është Berati, një xhevahir i vogël i vendosur mes maleve të larta që karakterizohet nga disa ndërtesa, më të bukura në vend. Berati i detyrohet nofkës së tij nga shtëpitë e mrekullueshme të tij të bardha të shpuara nga pikat e shumta të dritës që e kanë fituar pseudonimin e qytetit me dritare të mbivendosura. Trashëgimi Botërore që nga viti 2005, Berati është i ndarë në dy lagje të mëdha historike, Gorica, e traditës së krishterë, dhe Mangalemi e traditës myslimane dhe është e dominuar nga qyteti i fortifikuar, ku ju mund të admironi pamje mahnitëse në të gjithë qendrën historike dhe në malet përreth.

Në mes të një vizite në një xhami dhe një vizitë në një kishë, nuk ka asgjë më të mirë se sa për të arritur në kështjellën e Beratit, ende i banuar sot, të pushoni në një nga tavernat tradicionale ku mund të porosisni një kafe tradicionale turke dhe në fund të vizitoni zonën e madhe të kështjellës për të zbuluar kishën e mrekullueshme (dhe të fshehur) të Trinisë së Shenjtë, një nga ndërtesat më të bukura fetare në Shqipëri, transmeton atsh.

Shkodër: dera e veriut

Më pak i njohur se jugu, por po aq interesant, veriu i Shqipërisë është një nga destinacionet për mos tu humbur për këdo që do të shkojë në zbulimin e anës së egër dhe më autentike të vendit. Pika fillestare për veriun e madh është Shkodra, qyteti historik i Shqipërisë, shtëpia e muzeut të vetëm fotografik të Shqipërisë, Muzeu Marubi dhe kalasë Rozafa, një nga më të mëdhatë në Ballkan.

Shkodra arrihet për një orë me makinë nga Tirana, gjatë rrugës, është e domosdoshme për të ndaluar në fermën Mrizi Zanave, një nga restorantet më të mira të Shqipërisë, ku ju mund të shijoni gatimet e traditës lokale të gërshetuara me modernen. Shkodra ofron shumë opsione për të apasionuarit pas aktiviteteve në natyrë: nga një udhëtim në liqen, më i madhi në Ballkan që ndan Shqipërinë me Malin e Zi fqinj, një turne me traget në liqenin e Komanit, një digë e madhe artificiale e ndërtuar gjatë viteve të diktaturës komuniste, deri tek eskursionet (të këshilluara për ata që i kanë këmbët e stërvitura) në Parkun Kombëtar të Valbonës, mushkëria e gjelbër e Shqipërisë, ose Thethi, perla e Alpeve Shqiptare. Cilado qoftë zgjedhja juaj, ju mund të jeni i sigurt për një gjë: në Shqipëri është e pamundur të mërziteni. /Telegrafi/