Përvoja afër vdekjes: Çfarë pasojash shkakton ayahuasca?

Një drogë psikodelike që është pjesë përbërëse e një përzierjeje bimore të Amerikës së Jugut të quajtur ayahuasca shkakton pasoja të ngjashme me përvojat e afërta me vdekjen

Studiuesit thonë se kjo do të thotë se ndjenjat e braktisjes së trupit ose paqes së brendshme, të shoqëruara me përvoja kërcënuese për jetën, mund të shpjegohen thjesht me ndryshimet në mënyrën e funksionimit të trurit dhe nuk janë dëshmi e fenomeneve paranormale.

DMT-ja është përbërësi kryesor psikoaktiv në ayahuasca, të cilin disa popuj indigjenë të Amazonës e përdorin si një “sekret të shenjtë”, transmeton Telegrafi.

Njerëzit që e kanë konsumuar zakonisht përshkruajnë se si ndihen se po e braktisin trupin e tyre dhe po hyjnë në një realitet tjetër.

Chris Timerman dhe kolegët nga Kolegji Mbretëror në Londër injektuan DMT në mënyrë intravenoze te 13 vullnetarë dhe u kërkuan atyre të plotësonin një pyetësor të përdorur për të vlerësuar përvojat afër vdekjes.

Pas eksperimentit me DMT, rezultatet e pyetësorit konfirmuan se të 13 pjesëmarrësit plotësuan kriteret e supozuara për një përvojë afër vdekjes. Ata thanë se ndiheshin sikur ishin në një “mjedis të çuditshëm”, duke përjetuar “një paqe apo kënaqësi të papërshkrueshme”, duke ndjerë “njëshmëri me universin” dhe një ngritje të jashtëzakonshme të shqisave.

Kur përgjigjet e tyre u krahasuan me përgjigjet e 13 njerëzve të tjerë që raportuan se kishin përjetuar në të vërtetë përvoja afër vdekjes, nuk kishte dallime statistikisht domethënëse midis këtyre grupeve.

Dihet pak për atë që ndodh në tru kur dikush përjeton një përvojë afër vdekjes. Kjo ngjashmëri subjektive midis përvojave afër vdekjes dhe halucinacioneve nën ndikimin e DMT sugjeron që psikodelikët mund të ndriçojnë disa aspekte të këtij fenomeni.

Drogat psikodelike si DMT funksionojnë kryesisht duke ndikuar në sistemin e serotoninës në tru. Edhe pse ky studim nuk mati aktivitetin e trurit, Timmerman beson se “mund të spekulojmë vetëm se diçka e ngjashme ndodh gjatë përvojave afër vdekjes”.

Disa autorë e lidhin ndjenjën e largimit nga trupi ose të mbijetuarit nga vdekja me të ashtuquajturin fenomen të shpërbërjes së egos, domethënë humbjen e ndjenjës së vetvetes, që është një tipar i zakonshëm i përvojave psikedelike.

Studimet e skanimit të trurit kanë treguar se mënyra e zakonshme e rrjetëzimit – grupi i rajoneve të trurit të lidhura me ndjenjën tonë të vetvetes – bëhet më pak kohezive nën ndikimin e drogave të tjera psikodelike, gjë që mund të shpjegojë pse disa njerëz mendojnë se mund t’i mbijetojnë vdekjes së tyre. egon e vet.

Është interesante se megjithëse DMT shfaq gjurmët në gjak dhe urinë, por burimi aktual i molekulës brenda trupit të njeriut nuk është gjetur ende. Edhe pse prej kohësh supozohet se prodhohet në tru në momentet e përballjes me vdekjen, kjo çështje është ende një çështje polemike mes studiuesve. /Telegrafi/