Njerëzit të cilët ndihen ‘të stresuar fizikisht’ nga puna e tyre, mund të jenë në rrezik më të madh për humbjen e kujtesës

Shkencëtarët kanë lidhur stresin në vendin e punës me plakjen e trurit dhe humbjen e kujtesës për herë të parë, sipas hulumtimeve të reja nga Universiteti Shtetëror i Kolorados.

Gjetjet e tyre kanë të bëjnë me një lloj stresi shumë specifik. Përmes anketave për punët, në testet e kujtesës dhe skanimet e trurit të tyre ata gjetën ndryshime të trurit dhe probleme te njerëzit që ndihen se puna e tyre është fizikisht stresues, shkruan DailyMail.

Por, njerëzit që raportuan ‘stres fizik’ në punë nuk patën domosdoshmërisht punë me intensitet të lartë.

Studiuesit nuk janë akoma të sigurt saktësisht pse perceptimi i stresit fizik mund të çojë në plakje të shpejtë të trurit, por puna e tyre mund të zgjidh këtë ‘enigmë’, tha autori i studimit Dr Aga Burzynska.

Stresi dihet se është shkatërrues për mendjen, por shumica e hulumtimeve mbi efektet e tij kanë të bëjnë me stresin kronik, siç janë shqetësimi për financat, çështjet shëndetësore, marrëdhëniet abuzive ose racizmi – jo profesioni i një personi.

Shkencëtarët në Universitetin Shtetëror të Kolorados krahasuan madhësinë e një pjese të trurit kryesisht përgjegjës për kujtesën, të quajtur hipokampus, tek njerëzit e moshuar me profesione të ndryshme. Skanimet e trurit që ata morën treguan se ata që punët e tyre më të fundit ishin stresuar fizikisht kishin hipokampuse më të vogla se ata që raportuan stres mendor në punë.

Studiuesit kanë pyetur 99 persona midis moshës 60 dhe 79 vjeç në lidhje me punët e tyre më të fundit.

Pjesëmarrësit u morën me pyetje se cili ishte profesioni i tyre, titujt e tyre në ato profesione, sa vite arsim kishin, të ardhurat e tyre, llojet e detyrave që kërkoheshin të bënin dhe lloji i stresit që ata përjetuan në punë. Gjatë procesit të shqyrtimit për studimin, asnjë nga pjesëmarrësit nuk tregoi shenja të dukshme të probleme me njohje, nuk kishte pësuar ndonjë sëmundje mendore ose neurologjike dhe kurrë nuk kishin sulme.

Por si skanimet ashtu edhe detyrat e kujtesës treguan një ndryshim të dukshëm në mendjen e atyre që mendonin se punët e tyre ishin fizikisht stresuese.

Për të qenë e qartë: këta nuk ishin punëtorë fizikë. Në fakt, kur u kërkohet të kategorizojnë llojin e punës që ata bënë, vetëm një nga pjesëmarrësit në studim do të konsiderohej një punëtor fizik. Shumica e lëndëve të studimit, të cilët ishin rekrutuar nga një qytet universitar, ishin të arsimuar, kishin të ardhura relativisht të larta dhe kryesisht ishin ‘zyrtarë’ ose menaxherë. /Telegrafi/