Largimi i dhembjeve të shpinës përmes ushtrimeve McKenzi

Dhimbjet e shpinës janë ato dhimbje që vijnë nga muskujt, eshtrat, nervat, artikulacionet dhe strukturat tjera të regjionit të shpinës për arsye nga më të ndryshmet

Arben Boshnjaku, MSc Pt, MSc Sport Sci.
Fizioterapeut

Ato shkaktojnë pakënaqësi, kufizim të lëvizshmërisë dhe aftësive tjera të individit dhe zvogëlim të produktivitetit të përgjithshëm të njeriut. Pikërisht për këtë, vazhdimisht është bërë përpjekje për t’u trajtuar kjo problematikë si nga mjekët dhe profesionistët e tjerë shëndetësorë ashtu edhe nga laikët dhe shëruesit popullorë.

Metoda më e zakonshme për trajtimin e kësaj gjendje është ajo medikamentoze (me barna kundër dhimbjes dhe barna relaksuese të muskulaturës), por jo gjithmonë një qasje e tillë jep suksese për shkak se vetëm me qetësim të situatës (trajtim simptomatik) nuk zgjidhet problemi, por nevojitet gjetja, qetësimi dhe eliminimi i shkaktarit të problemit.

Njëra prej metodave më të suksesshme në kohët e fundit për eliminim të dhembjeve të shpinës së poshtme (pjesës fundore të shpinës: regjionit lumbal) dhe trajtim të kësaj gjendjeje, është metoda McKenzie.

Kjo metodë, në fakt, nuk paraqet vetëm një grup apo model ushtrimesh, por është një algoritëm i definuar që shërben për të klasifikuar problemet spinale në mënyrë që të trajtohet në formë sa më adekuate.

Në këtë shkrim është adoptuar dhe përshtatur metoda McKenzie duke u paraqitur disa prej formave të ushtrimeve të cilat mundet njeriu t’i bëjë në shtëpi me qëllim të përmirësimit të gjendjes, por sidoqoftë, te rastet më të komplikuara dhe më të rënda është i domosdoshëm konsultimi me fizioterapeutin për një trajtim të avancuar profesional.

Është me rëndësi që këto ushtrime të përsëriten 2-3 herë gjatë ditës dhe në momentin e shfaqjes së dhimbjes eventuale të ndërpriten.

Kështu, pozitat e rekomanduara janë:

1. Shtrirë në bark me kokën e rrotulluar në njërën anë (5-10min)

2. Nga pozita shtrirë në bark bëhet një ngritje e lehtë duke u mbështetur në bërryla (mbahet për disa minuta, varësisht sa e duron personi)

3. Rritet ngritja duke drejtuar ngadalë bërrylat (përsëritet 10 herë)

4. Pozicioni i njëjtë mbahet për disa minuta, disa herë gjatë ditës përmes një krevati të përshtatur që i cili ofron mbështetje

5. Bëhet shtrirja e shpinës (ekstensioni) dhe mbahet edhe në këmbë (pozicion ortostatik), por asnjëherë me pjerrtësi më të madhe se sa shtrirë (mbahet rreth 20 sekonda).

6. Fleksioni i trupit (mbledhja) nga pozicioni i shtrirë në shpinë: fillimisht pacienti rri shtrirë tërësisht (1.), pastaj mbledh gjunjët (2.), dhe në fund duke i kapur me duar këmbët i ofron ato te barku (3.)

7. Përkulja (fleksioni) në këmbë, i cili nuk preferohet të bëhet në mëngjes por rreth mbrëmjes (20-30 sekonda)

8. Fleksion në këmbë me njërën gjymtyrë të ngritur dhe të mbështetur – njëra këmbë përkulet në karrige, ndërsa individi përkulet të këmba e përkulur; dhe

9. Autokorrigjimi para pasqyrës.

/Telegrafi/