Poezi nga: Georg Trakl Përktheu: Kristë Shtufi
Nëpër treva të zeza korbat janë shpejtuar
Me të ashpër poterë gjatë mesditës.
Hija e tyre kalon prapa shpinës
Dhe si garojnë si të çmendur mund të jenë shikuar.
O se si heshtjen e kafenjtë e kanë prishur,
Ku është e mbuluar një fushë,
Ka një parandjenjë të keqe një zonjushë
Dhe nganjëherë mund t’i dëgjoni duke u grindur
Për diku që nuhasin një cofëtinë
Papritmas fluturimin në veri drejtojnë
Dhe si një procesion funerali pakësojnë
Në ajër që vezullojnë me rrëmbim.
