Italia e gatshme të heqë dorë nga titulli si i vetmi anëtar i G7 pa asnjë central bërthamor

Italia mund të jetë gati të heqë dorë nga titulli i saj si i vetmi anëtar i G7 pa asnjë central bërthamor, pasi kërkimi për pavarësi bërthamore – pjesërisht i nxitur nga pushtimi i Rusisë në Ukrainë – dhe nevoja për të reduktuar varësinë nga karburantet fosile, kanë shtyrë qeverinë aktuale të rimendojë qasjen e saj ndaj energjisë bërthamore.

Ministri i Mjedisit i Italisë, Gilberto Pichetto Fratin, njoftoi planet për të futur rregullore të reja deri në fund të vitit për të lejuar përdorimin e teknologjive bërthamore, duke synuar të ketë një dekret të ri deri në vitin 2025.

Masat do të anulonin vendimin për braktisjen e energjisë bërthamore të Italisë, e cila filloi pas një referendumi në vitin 1987, e ndjekur nga një ndalim i ngjashëm në vitin 2011.

Bëhet e ditur se në përputhje me interesin e ripërtërirë për energjinë bërthamore, një ekip është caktuar për të hartuar ligje specifike për të adresuar këtë çështje, përveç dy komisioneve parlamentare që po kryejnë një hetim për të shqyrtuar çështjen.

Riccardo Zucconi, një deputet italian që i përket partisë populiste të djathtë të kryeministrit Giorgia Meloni, Vëllezërit e Italisë, ka ndjekur nga afër çështjen për t’u kapur me pozicionin e qeverisë dhe për të kuptuar se çfarë është në rrezik.

“Hetimi është ende në vazhdim”, tha Zucconi.

“Nuk ka pasur ende një indikacion të qartë apo vendimtar për këtë çështje. Krijimi i një platforme të re nga Ministri i Energjisë është i rëndësishëm pasi ajo përshkruan objektet bërthamore që ekzistojnë ende si në Itali ashtu edhe në mbarë Evropën”, shtoi ai.

Sipas Zucconit, kërkesa globale pritet të dyfishohet në 10 vitet e ardhshme dhe vetëm energjitë e rinovueshme nuk janë të mjaftueshme, shkruan euronews, përcjell Telegrafi.

“Opsionet alternative, duke përfshirë një gjeneratë të re të impianteve më të vogla, po shfaqen dhe duhet të konsiderohen seriozisht”, tha ai, duke vënë në dukje se Italia ka ekspertizë në këtë sektor.

Sipas planit të qeverisë për energjinë dhe klimën (PNIEC), përdorimi i llojeve të reja të impianteve mund të plotësojë deri në 11% të kërkesës kombëtare për energji deri në vitin 2050.

Megjithatë, duke pasur parasysh referendumet e kaluara që votuan kundër termocentraleve tradicionale bërthamore, Zucconi tha se është e rëndësishme që Italia të shikojë të evoluojë këtë çështje.

“Ne jetojmë në një demokraci dhe qytetarët duhet të jenë të përgatitur dhe të informuar”, tha ai.

“Ne duhet të dëgjojmë edhe mendimet e tyre”.

Ai shtoi se centralet e vjetra bërthamore në shkallë të gjerë, do të zhduken ngadalë.

Mbetet pyetja se sa energjia bërthamore mund të kontribuojë në tranzicionin e gjelbër dhe nëse ajo mund të funksionojë së bashku me burimet e rinovueshme.

Një studim i pavarur nga kompanitë e energjisë Edison dhe Ansaldo Nucleare dhe grupi i ekspertëve The House of Ambrosetti (TEHA), i botuar gjatë forumit të fundit ekonomik ndërkombëtar Cernobbio, sugjeron se energjia bërthamore dhe e rinovueshme mund të kombinohen dhe se zbatimi i tyre do të jetë një ndihmë për ekonomisë.

Lorenzo Tavazzi, një partner i lartë me TEHA që mori pjesë në studim, tha se ndikimi i përgjithshëm ekonomik në zinxhirin e furnizimit dhe aktivitetet e lidhura me të arrin në 50 miliardë euro, duke krijuar gjithsej 117,000 vende të reja pune.

“Energjia bërthamore dhe burimet e rinovueshme nuk janë kundër njëra-tjetrës, ato plotësojnë njëra-tjetrën”, tha ai.

“Energjia bërthamore mund të gjenerojë një furnizim të vazhdueshëm me energji, ndërsa burimet e rinovueshme janë me ndërprerje. Integrimi i të dyjave mund të përshpejtojë përdorimin e teknologjive të pastra dhe të përmirësojë dekarbonizimin”.

Kohët e gjata të ndërtimit, të cilat mund të arrijnë deri në 10 vjet, janë problem edhe pse ekspertët thonë se konsumatorët në fund paguajnë më pak.

“Çështja e kohës është e rëndësishme sepse ndikon në kostot e prodhimit. Përmbushja e afateve është thelbësore”, tha Tavazzi, duke shtuar se zhvillimi i teknologjive të reja në këtë sektor duhet të shihet si pjesë e një projekti në mbarë Evropën, jo vetëm diçka që ndodh në Itali.

Ndërkohë, opinioni publik italian mbetet thellësisht i ndarë për këtë çështje, siç është rasti në të gjithë Evropën.

Me vetëm një të katërtën e energjisë elektrike të BE-së që vjen nga energjia bërthamore, opinionet për përdorimin e saj ndryshojnë shumë në të gjithë kontinentin. /Telegrafi/