100 Ditët e fundit të Xhorxh Bush: “Shumë punë për të bërë”

Kriza e thellë ekonomike duket se do ta mbajë Presidentin dhe stafin nën tension deri në çastin e fundit.

Tashmë për Presidentin amerikan ka nisur numërimi mbrapsht për 100 ditët e fundit në detyrë. Por, kriza më e thellë ekonomike në dekada të tëra, duket se do ta mbajë atë bashkë me stafin financiar aktiv deri në çastin e fundit. Duhet vënë re se, ndërsa krerët e Departamentit të Thesarit dhe Rezervës Federale po bëjnë njëra pas tjetrës lëvizje nga më radikalet, askush prej tyre nuk gjendet në post, falë votave të zgjedhësve. Është Bushi njeriu i vetëm me përgjegjësinë për të siguruar popullin e vet se humnera aktuale do t‘ia lërë vendin ditëve më të mira, edhe pse ndoshta do jetë larguar prej kohësh nga Shtëpia e Bardhë kur të mbërrijë ai çast.

Presidentit do t‘i duhet të flasë mbi gjendjen ekonomike, të takohet me liderë të tjerë botërore, të kontaktojë me biznesmenë të mëdhenj, ndoshta edhe të kërkojë mbajtjen e një samiti botëror. Akti i tij përfundimtar do jetë mbikëqyrja e zbatimit të paketës 700 miliardë dollarësh, falë së cilës shpresohet se financat e përgjunjura amerikane do të rimëkëmben. "Duket se që sot, kur po flas, e deri në çastin që në zyrë të hyjë presidenti tjetër do kem shumë punë për të bërë", tha Xhorxh Bush, javës së shkuar.

Ndërkaq, pesha e krizës së kredive është aq e rëndë sa do lërë në hije gjithçka ka arritur Bush përpara se të largohet nga zyra më datë 20 janar. Njerëzit janë në panik për fatin e fondeve të pensioneve ndërkohë që tregjet lëngojnë. I duhet të vërejë me keqardhje që po lë prapa një borxh kombëtar që ka kërcyer nga më pak se 6 trilionë dollarë, që ishte në çastin e marrjes së detyrës, në më shumë se 10 trilionë ditët e sotme. Shlyerja e kësaj fature të frikshme do mbetet detyrë e brezave të ardhshme.

Por, përtej rrëmujës financiare, mbetet një listë e tërë çështjesh të pazgjidhura për një president që nuk ia ka përtuar kurrë premtimeve. Por shpresa dhe koha nuk janë më nga ana e tij. nuk arriti të përmbushë premtimin për paqe në Lindjen e Mesme, sidomos tani që Kryeministri izraelit, Ehud Olmert, hoqi dorë për shkak të një skandali korruptiv. Mandati i OKB-së për praninë trupave amerikane në Irak mbaron më 31 janar, por Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe qeveria irakiane ende nuk kanë një marrëveshje për qëndrimin e mëtejshëm të forcave të armatosura dje të kontraktorëve.

Bushi u ka bërë të qartë të gjithë atyre që punojnë për të se detyra t‘i kalohet presidentit të ardhshëm përmes një tranzicioni sa më të butë. Për sa i përket kohës dhe energjisë që duhet të shpenzoj Bushi gjatë këtij fund-mandati, këshilltari presidencial, Ed Xhilespi, tha: "Dyshoj se 100 ditët e fundit do përjetohen 100 ditët e para shumë më tepër nga ç‘kishim imagjinuar shumë nga ne".

Ndërkaq, mund të krenohet që së fundi ka arritur disa triumfe. Nënshkroi një marrëveshje bashkëpunimi me Indinë në sektorin nuklear ashtu si edhe aprovimin për shfrytëzimin e burimeve naftëmbajtëse pranë brigjeve amerikane. I mbetet gjithashtu një udhëtim i rëndësishëm zyrtar në Peru, por ndoshta edhe një vizitë e fundit në Irak, i mbajtur sekret nga Shtëpia e Bardhë për motive sigurie.

Gjithashtu, pritet të firmosë edhe amnistitë e fundit presidenciale. Paraardhësi i tij, Bill Klinton, fali 140 të dënuar gjatë orëve të fundit në detyrë. Por nuk duhet pritur që edhe Bushi të veprojë kështu. Xhilespi bëri me dije se Presidenti do t‘i shpallte këto vendime "kohë përpara largimit nga zyra".

Jo shumë kohë më parë dukej se Bushit i kishte rezervuar fati një dalje të lëmuar nga skena, gjë që u bë e pamundur nga konflikti gjeorgjian, disa uragane, dhe kriza më e rëndë financiare që nga depresioni i madh i vitit 1929. /Shqip/